Zimny kubeł Jezusa na miejsca, w których dokonał najwięcej cudów, to w dzisiejszym fragmencie Ewangelii Mateusza jest najbardziej zastanawiające. Może zobaczył zuchwałość, przyzwyczajenie, lekceważenie nie jednostki a całych rodzin, czy też społeczności które tam mieszkały. Tu w tym Jezusowym upomnieniu nie idzie o miasta, Bo On nie uzdrawiał miejscowości a konkretnych ludzi. Jezus zwraca się do tych, którzy popadli w rutynę pobożności, samozadowolenia, wydaje im się, że są blisko Boga i nie potrzebują nawrócenia. Serce ich daleko od Boga i drugiego człowieka. Taki wstrząs potrzebny i nam aby zrozumieć i zechcieć przyjąć naukę Jezusa. Nie zadowalać się wyklepanymi modlitewkami, dobrymi uczynkami lecz wchodzić w ślady Jezusa, które prowadzą do Ojca. Zawierzyć wbrew nadziei jak Abraham i dać się poprowadzić tam gdzie prowadzi Bóg. Nie przegapmy naszego czasu “nawiedzenia” otwierajmy oczy i serce na cuda, których dokonuje Pan każdego dnia w naszym życiu, rodzinie i w świecie. Bądźmy wdzięczni i pełni ufności.
