Ewangelia (Łk 2, 36-40)
Anna mówiła o Jezusie wszystkim, którzy oczekiwali Mesjasza
Gdy Rodzice przynieśli Dzieciątko Jezus do świątyni, była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową. Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Słowo Boże zwraca uwagę na Annę, która nie rozstawała się ze świątynią. W życiu czasami możemy zauważyc że w pędzie codziennych spraw obowiązków i zakłopotań możemy nie mieć czasu dla Boga.
Ważny jest czas w ciągu naszego dnia, który oddajemy Bogu, aby z Nim być czy jest to Eucharystia i komunia święta, adoracja, czy nawet czasami 15 minut modlitwy osobistej w domu rano lub wieczorem. Jezus przechodzi w naszym życiu w nieoczekiwanym momencie i dobrze będzie kiedy spotkamy Jezusa w czuwaniu i modlitwie.
Czuwanie, czas modlitwy jest wymagającym wysiłkiem ale dobrym i błogosławionym. Pamiętajmy w modlitwie za tych braci i sióstr którzy może w ciągu wielu lat nie znaleźli żadnego czasu aby być w obecności Bożej wsłuchując się w Jego zbawcze nauczanie.
