Czytanie (Dz 6, 8-15)
Święty Szczepan przed Sanhedrynem
Szczepan, pełen łaski i mocy, działał cuda i znaki wielkie wśród ludu.
Niektórzy zaś z synagogi zwanej synagogą Wyzwoleńców oraz Cyrenejczyków i Aleksandryjczyków, i tych, którzy pochodzili z Cylicji i z Azji, przystąpili do rozprawy ze Szczepanem. Nie mogli jednak sprostać mądrości i Duchowi, z którego natchnienia przemawiał.
Podstawili więc ludzi, którzy zeznali: «Słyszeliśmy, jak on wypowiadał bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi i Bogu». W ten sposób podburzyli lud, starszych i uczonych w Piśmie. Przybiegli, porwali go i zaprowadzili przed Sanhedryn.
Tam postawili fałszywych świadków, którzy zeznali: «Ten człowiek nie przestaje mówić przeciwko temu świętemu miejscu i przeciwko Prawu. Bo słyszeliśmy, jak mówił, że Jezus Nazarejczyk zburzy to miejsce i pozmienia zwyczaje, które nam Mojżesz przekazał».
A wszyscy, którzy zasiadali w Sanhedrynie, przyglądali się mu uważnie i zobaczyli twarz jego, podobną do oblicza anioła.
Jezus wzywa nas dzisiaj do przyjęcia dzieł Boga, a nie do wykonywania czynów Bożych jakby chciał usłyszeć każdy religijny człowiek. On wzywa do przyjęcia tego, co czyni Bóg w nim i przez niego. Dzieło Boga polega na tym, abyśmy uwierzyli w posłanego nam Zbawiciela.
Kto przyjmuje Jego Słowo i obecność, ten otrzyma Bożego Ducha, z którym nikt inny nie może się równać.
Przemawiający przed oskarżeniami Szczepan stał się tego przykładem. Zarzucają jemu, że mówi przeciw świętemu miejscu i przeciw Prawu, a on głosi tylko to w co wierzy, w nową Świątynię, która wzniósł Pan, Ciało Zmartwychwstałego Mesjasza.
Szczepan choć zeznaje przed Sanhedrynem już jest wewnątrz tej świątyni, dlatego jego twarz jest podobna do oblicza Anioła.
On widzi życie, które się objawiło, widzi Jezusa.
