Czwartek, VIII Tydzień zwykły, Rok A, I
Święto Jezusa Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana
Jezus z uczniami przyszedł do posiadłości zwanej Getsemani i rzekł do nich: «Usiądźcie tu, Ja tymczasem odejdę i tam się pomodlę». Wziąwszy z sobą Piotra i dwóch synów Zebedeusza, począł się smucić i odczuwać trwogę. Wtedy rzekł do nich: «Smutna jest dusza moja aż do śmierci; zostańcie tu i czuwajcie ze Mną».
I odszedłszy nieco do przodu, padł na twarz i modlił się tymi słowami: «Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich. Wszakże nie jak Ja chcę, ale jak Ty niech się stanie!»
Potem przyszedł do uczniów i zastał ich śpiących. Rzekł więc do Piotra: «Tak oto nie mogliście jednej godziny czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie; duch wprawdzie ochoczy, ale ciało słabe».
Powtórnie odszedł i tak się modlił: «Ojcze mój, jeśli nie może ominąć Mnie ten kielich i muszę go wypić, niech się stanie wola Twoja!»
(Mt 26, 36-42)
Jedno z najnowszych świąt obchodzonych w Kościele katolickim. Ten dzień ma stać się momentem świętowania sakramentu kapłaństwa tak, by dzień Wielkiego Czwartku był w pełni skupiony na tajemnicy Eucharystii. Ustanowione zostało w 2012 roku przez Konferencję Episkopatu Polski w odpowiedzi na propozycję Benedykta XVI, by w ten sposób upamiętnić Rok Kapłański i głębiej przeżyć tajemnice wiary, na których trudno dłużej się skupić w czasie Triduum Paschalnego.
Papież Benedykt XVI zaproponował wprowadzenie tego święta, w odpowiedzi na postulaty zgłaszane przez różne episkopaty i zakony dla upamiętnienia Roku Kapłańskiego, który był obchodzony od 19 czerwca 2009 r. do 11 czerwca 2010 r.
Na obchody tego święta Ojciec Święty wyznaczył czwartek po niedzieli Zesłania Ducha Świętego, czyli tydzień przed uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, zwaną Bożym Ciałem. To święto jest fakultatywne, i same episkopaty zdecydowały, czy takie święto jest w danym kraju potrzebne, czy też nie widzą potrzeby wprowadzenia go do kalendarza. W Polsce biskupi ustanowili to święto dla diecezji polskich.
Ofiara Abrahama – Bóg nie chce ofiary z ludzi. Chodzi Mu natomiast o nasze serca, zdolne zaufać Jemu. Abyśmy mogli i byli w stanie godnie Jemu ofiarować nasze serca i siebie samych. Pan Bóg przewidział Swojego Syna Jedynego, który przez złożenie siebie w Ofierze umożliwia nam, ludziom, oddać Bogu nasze serca i całych siebie. Jezus Chrystus oddaje siebie w ofierze Ojcu i staje się dla nas przyczyną i źródłem uświęcenia raz na zawsze.
Pan Jezus poddał się przejściu przez próbę, pokusę: uczynił to dla nas, otworzył nam drogę przez pokusę, przez walkę duchową, drogę do Ojca. Poddając się woli Ojca, Pan Jezus posyła nam Ducha Świętego na nasze próby i zmagania o wypełnienie się woli Bożej w naszym życiu. Podaje nam też pomoc w czuwaniu, w modlitwie w przezwyciężaniu słabości właściwej naszemu ciału.
Módlmy się wytrwale i gorąco za kapłanów, aby byli dla ludzi „drugim Chrystusem”.
——————————-
ks. Antoni Skałba MS – kustosz sanktuarium w La Salette, Francja
——————————-
