Ewangelia (J 21, 20-25)
Świadectwo św. Jana Apostoła
Gdy Jezus zmartwychwstały ukazał się uczniom nad jeziorem Genezaret, Piotr, obróciwszy się, zobaczył idącego za sobą ucznia, którego miłował Jezus, a który to w czasie uczty spoczywał na Jego piersi i powiedział: «Panie, któż jest ten, który Cię zdradzi?»
Gdy więc go Piotr ujrzał, rzekł do Jezusa: «Panie, a co z tym będzie?»
Odpowiedział mu Jezus: «Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, to cóż tobie do tego? Ty pójdź za Mną!»
Rozeszła się wśród braci wieść, że uczeń ów nie umrze. Ale Jezus nie powiedział mu, że nie umrze, lecz: «Jeśli Ja chcę, aby pozostał, aż przyjdę, to cóż tobie do tego?»
Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach, i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.
Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać.
„Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać” (J 21,25). Ewangelia wg św. Jana kończy się powyższym stwierdzeniem.
Historia człowieka to historia święta, nie dlatego, że to człowiek jest zawsze moralnie poprawny i bezgrzeszny, ale dlatego, że to Bóg wszedł w ludzką historię i jest w nią zaangażowany, jest cały czas blisko niego i mu towarzyszy, nawiązuje z nim dialog poprzez słowa, wydarzenia, osoby. W ten sposób chce mieć wpływ na los człowieka, aby go ostatecznie doprowadzić do zbawienia.
Przypomina mi się tutaj przypowieść o siewcy, który posiał ziarno i – jak mówi Ewangelia – czy śpi czy czuwa, ziarno kiełkuje, zapuszcza korzenie i wydaje owoc w swoim czasie, a siewca sam nie wie, kiedy to się dzieje (por. Mk 4,27). Jest to dla niego pewną tajemnicą.
To samo dzieje się w relacji Boga do człowieka – Bóg w wiadomy sobie sposób nawiązuje kontakt z człowiekiem, uświęcając go, tak, że sam człowiek do końca nie wie, kiedy to się dzieje (czasami wie). Jest to pewna tajemnica, do której poza Bogiem – i ewentualnie tym człowiekiem – nikt nie ma dostępu. To ma powstrzymać wszystkich pozostałych przed sądem człowieka – ta ziemia zasiana, czyli życie konkretnej osoby jest święte, na którą może wejść tylko Bóg. To jest piąta Ewangelia, to są owe rzeczy, których Pan Jezus dokonał, mam nadzieję, że także w Twoim życiu.
