HOMILIA

Dziś pierwsza niedziela pierwszego miesiąca nowego roku. Wszystko przed nami.
Wyruszamy w kolejną podróż w nieznane. Ale nieznane tylko z naszej strony.
Bóg bowiem wie i zna tę drogę, On nas na nią zaprasza, On chce z nami tą drogą
iść. On przychodzi do nas i dziś ze Swoim Słowem Życia.

Spróbujmy przełamać to Słowo, podzielić się Nim jak
się dzieli chlebem na drogę.

Staję zdumiony głębią fragmentu listu św. Pawła do Efezjan z dzisiejszej liturgii Słowa.
Każde zdanie, każde słowo jest ważne, niezwykłe, pełne ciepła, miłości,
nadziei.

Kim jest Bóg? Kim jest człowiek stworzony na Jego
obraz i przeznaczony do tak wielkiej zażyłości, do bliskości? Jak wielki to
dar być przybranym synem Boga, przez synostwo Jezusa Chrystusa! Jakie
wybranie ale jakie też zadanie i zobowiązanie!

Ja jestem przybranym synem samego Boga! Tak, to prawda, bo o tym zapewnia mnie On sam przez
Ducha Świętego w Słowie, które stało się ciałem i zamieszkało między nami.
Zamieszkało i mieszka wciąż. Teraz, dzisiaj, tutaj, gdziekolwiek jestem i
cokolwiek robię.

Jak to przełożyć na codzienność? Jak żyć tą prawdą, która powala, onieśmiela,
zobowiązuje? Pomaga nam w tym św. Paweł zwracając się nie tylko do
Efezjan 2000 lat temu, ale do Ciebie i mnie z tym ogromnym zaangażowaniem
emocjonalnym i miłością w sercu. On, który zawierzył Jezusowi i dla Niego
poświecił całe swoje życie po nawróceniu pod Damaszkiem:Usłyszawszy o waszej
wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie
zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich,
aby Bóg Pana naszego Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrościobjawienia
w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, tak
byście wiedzieli, czym jest nadzieja waszego powołania, czym bogactwo chwały
Jego dziedzictwa wśród świętych.

Odwagi! Powiedz na to twoje: Amen!!!

ks. Henryk Kuman MS