HOMILIA

29 grudnia, oktawa Bożego NarodzeniaPosłuszeństwo Maryi i Józefa

To niezwykłe, że najczystsza z Matek poddaje się prawu
oczyszczenia. Wraz ze sprawiedliwym Józefem, zanosi do świątyni Syna Bożego i
przedstawia Pierworodnego Bogu. Chociaż znali tajemnicę Dzieciątka Jezus, nie
mieli jednak żadnych wskazań co do tego, jak z Nim postępować. Postanowili więc
we wszystkim poddać się Prawu i dlatego przychodzą do świątyni.

Posłuszeństwo temu, co znane, posłuszeństwo Prawu pozostaje
dla nas drogowskazem wtedy, gdy nie ma szczególnych natchnień. Jak
posłuszeństwo Maryi objawia jej pokorę i delikatność, tak każde ludzkie
posłuszeństwo staje się cichym objawieniem serca człowieka.

Posłuszeństwo Symeona

Podobnie było z posłuszeństwem Symeona, tyle, że przyszedł
do świątyni za natchnieniem Ducha. Długie oczekiwanie wyżłobiło w jego sercu
postawę uległości i życia według Słowa Pana. Choć Ewangelia nie nazywa go
starcem, to chyba właśnie to długie oczekiwanie oraz pokorna modlitwa stały się
też powodem nadania mu przydomku starzec Symeon.

Posłuszeństwo Symeona uczyniło go prorokiem. Objawił Maryi i
Józefowi to, czego nie objawił im nawet anioł w chwili zwiastowania i we śnie. Najpierw
ich błogosławił. Następnie zapowiedział zderzenie się Mesjasza ze sprzeciwem.
Wreszcie objawił miecz boleści, który w planie Bożym ma służyć ujawnieniu zamysłów
wielu serc.

Postawa Maryi i Józefa, a także Symeona jest dla nas lekcją przyjmowania
Boga w życiu ludzkim. Aby spotkać Zbawiciela nie można uchylić się przed
posłuszeństwem Prawu i natchnieniom Ducha. Jedno i drugie posłuszeństwo stają
się miejscem modlitwy, zbawienia i objawienia Boga, który jest pośród nas.ks. Andrzej Z. ms