HOMILIA

Ona uwierzyła uwierz i ty

Maryja jest pociągnięta obietnicą daną przez Boga. Ma urodzić Mesjasza,
Syna Bożego. To, co ma się w niej stać jest tak niesamowite, że normalną
reakcją jest niedowierzanie. Czy jest możliwe, żeby we mnie zaczęło dojrzewać
życie, które jest z Boga? Ale Maryja wierzy i to wydarzenie wprawia Ją w ruch.
To jakby pierwszy owoc tego, co się w niej dokonało. Jest gotowa iść. Jest
gotowa służyć. Jest gotowa dzielić się życiem, które otrzymała. Elżbieta, kiedy
spotyka Maryję jest poruszona. Już samo to spotkanie powoduje, że Duch Święty
napełnia kolejną osobę. Cała scena jest pełna radości, pełna życia. Elżbieta
krzyczy z radości wychwalając wiarę Matki Jezusa.

Maryja uwierzyła w to, że Bóg jest w
stanie spełnić to, co Jej obiecał, że jest w stanie sprawić, by dzięki Niej Bóg
stał się obecny na świecie. Ta sama obietnica została uczyniona każdemu
chrześcijaninowi. Bóg obiecuje: "Ja mogę począć się w tobie. Mogę sprawić,
że zacznie się w tobie rozwijać nowe życie, nie to ludzkie, ale to od Boga.
Mogę sprawić, że narodzisz się powtórnie. Czy wierzysz w to?". Maryja jest
pierwszą, ale nie jedyną "Matką". W pewnym momencie Jezus przekazuje
swoim uczniom tajemnicę: "Moją matką i moim bratem jest każdy kto słucha
moich słów i wypełnia je" (por. Łk 8,21).

Przyjąć tę obietnicę z wiarą wydaje
się takie proste, a jednak ciągle tracimy wiarę w to, że Bóg jest większy od
wszystkich naszych grzechów, od całej naszej słabości. Ciągle kontemplujemy to
jacy jesteśmy niedoskonali, jak nie potrafimy podążać za Jezusem, albo wręcz
przeciwnie nadymamy się dumą z tego jak wiele zrobiliśmy dla Boga. Jedno i
drugie zabiera nam wiarę, że to jedynie Bóg może sprawić ten cud, że zacznie
się w nas rozwijać życie Jezusa.

Dzisiejszy fragment Ewangelii
przywołuje nas do wiary, abyśmy uroczystości, która jest przed nami nie
przeżyli wzruszając się na widok Dzieciątka, lecz byśmy wzięli sobie do serca
obietnicę, którą Bóg nam przekazał i byśmy za nią poszli.

ks. Marcin Ciunel MS