HOMILIA

Słowo Boże
zawsze wzywa nas do nawrócenia, przemiany naszego myślenia. Dziś zwłaszcza List
św. Pawła do Rzymian skłania nas do zwrócenia uwagi na grzech, który rzadko, a
może wcale nie wyznajemy, grzech który jest korzeniem wszystkich innych, który
według św. Pawła jest przyczyną ogromnego chaosu moralnego, pociąga za sobą
także chaos w relacjach społecznych. Św. Paweł mówi o grzechu bezbożności.

Kto grzeszy bezbożnością?

Dziwnym wydaje
się pisać o grzechu bezbożności do czytelników gorliwych religijnie, pobożnych,
szukających więcej w swoim przeżywaniu wiary. Grzech bezbożności, bezbożnik
kojarzy nam się z człowiekiem całkowicie odrzucającym Boga, z ateistą,
całkowicie odrzucającym Boże Prawo. Święty Paweł wzywa nas do zmiany myślenia i
mówi, że grzech bezbożności polega na znajomości Boga i nie oddawaniu Mu
chwały. Człowiek został stworzony aby oddawać chwałę Bogu. Tak czynili święci.
Człowiek grzeszy jeśli nie adoruje i nie wywyższa Boga. Orygenes komentując ten
fragment mówi, że Żydami są diakoni, kapłani i biskupi. Żydami są ludzie,
którzy znają Boga i wiedzą wszystko na temat zasad moralnych, ale nie postępują
zgodnie z nimi.

Dzieci bezbożności

Jeżeli
człowiek nie oddaje chwały Bogu, nie adoruje Go i nie czci zaczyna adorować
siebie i swoje dzieła. To prowadzi do bałwochwalstwa, które jest
samouwielbieniem. Rzymianie zwrócili się ku sobie. W miejsce Boga postawili
siebie. Kiedy nie oddaje się chwały Bogu zostaje się wydanym na pastwę własnych
namiętności, a w konsekwencji degradację moralną.

Zewnętrzna politura i wewnętrzna zgnilizna

Jezus wzywa w
dzisiejszej Ewangelii faryzeuszów wszystkich czasów do przemiany sposobu
myślenia. Zwraca uwagę, że czyszczenie zewnętrznej strony jest o wiele
łatwiejsze i bardziej spektakularne niż doprowadzanie do czystości swojego
wnętrza, serca. A przecież wszystko co czyni człowieka nieczystym pochodzi z
jego wnętrza.

ks. Zbigniew Pałys MS