HOMILIA

Dziecko i zagubiona owca.

Godność dziecka

Co oznacza przyjąć Królestwo Boże jak
dziecko lub stać się jak dziecko? Jezus stawia dziecko jako wzór dla tych,
którzy chcą wejść do Królestwa, jako wzór prostych ludzi, którzy z wiarą i
otwarciem przyjmują słowa Pana o Królestwie. Jezus, uczy że posiadanie
królestwa nie zależy od wypełnienia Prawa, ale jest darem miłości samego Boga.
Zbawienie jest darem i łaską dla wszystkich żyjących począwszy od dziecka. Stąd
też Jezus podniósł godność dziecka, które według Prawa nie miało zasług i nie
należało do Królestwa.

By ratować jedną

W drugiej części Ewangelii Jezu opowiada
przypowieść o zagubionej owcy, która
rozpoczyna się pytaniem retorycznym: Jak wam się zdaje? Jeśli kto
posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu
dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? W tym
zdaniu Jezus odwołuje się do dobrej woli i troskliwości słuchaczy, stawiając
ich w sytuacji bycia pasterzem.

Czym
charakteryzuje się człowiek, który jest dobrym pasterzem? Troszczy się on o
każdą owcę z osobna, a gdy jedna z nich zgubi się, porzuca pozostałe mnóstwo,
aby tylko ratować tę jedną. Takie postępowanie wydaje się mało ekonomiczne,
pasterz nie kieruje się jednak ekonomią, ale dobrem każdej owcy ponieważ za
każdą z nich czuje się odpowiedzialny. Gdy zaś odnajdzie zagubioną, cieszy się
niezmiernie i sprasza przyjaciół, aby wraz z nim świętowali to radosne
wydarzenie.

Podając jako
przykład dobroć ludzką Jezus chce nam przekazać pewne prawdy o dobroci Boga.
Skoro człowieka stać na poświęcenie w stosunku do owcy, która jest pod jego
opieką, to czyż nie okaże większego miłosierdzia i determinacji Bóg, gdy jedno
z jego dzieci pogubi się na swojej drodze? Jezus mówi o tym w słowach: Tak też
nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych
małych

Przypowieść o
zagubionej owcy pokazuje, jacy naprawdę jesteśmy i z jakim trudem przychodzi
nam zrozumieć potęgę miłosierdzia i miłości Boga. Zawsze przedmiotem Bożego
poszukiwania byli i są grzesznicy. Jezus myśli inaczej niż my, którzy sądzimy,
że ich poszukiwanie to strata czasu, że tych ludzi nie da się zmienić.

Jezus zawsze
interesuje się każdym człowiekiem i każdemu z nas daje Siebie z osobna, a nasze
nawrócenie wypływa zawsze z inicjatywy Boga.

Ks. Paweł Janaszkiewicz MS