HOMILIA

Izaak rzekł do syna: Jakże tak szybko mogłeś coś upolować, synu mój? A
Jakub na to: Pan, Bóg twój, sprawił, że tak mi się właśnie zdarzyło. (Rdz 27,
20-21)

Pobłogosławione
kłamstwo?

Gorszy mnie postawa Jakuba, który udaje
swego brata, by pozyskać błogosławieństwo ojca. Co więcej, temu wszystkiemu
przygląda się jego matka. Pomysł był tak naprawdę jej. Przypomina się tutaj
inna matka szukająca dla swych synów miejsca dla VIP-ów w królestwie
niebieskim. Matki mogą być tak zapatrzone na swe dzieci, że są stanie zrobić
dla nie wszystkiego i zgodzić się czasami nawet na kłamstwo. Wtedy podeszła do
Niego matka synów Zebedeusza ze swoimi synami i oddając Mu pokłon, o coś Go
prosiła. On ją zapytał: Czego pragniesz? Rzekła Mu: Powiedz, żeby ci dwaj
moi synowie zasiedli w Twoim królestwie jeden po prawej, a drugi po lewej Twej
stronie. (Mt 20, 20-21). Chociaż matka ewangeliczna stara się rzecz załatwić
przynajmniej uczciwie.

Jednak Pismo Święte nie przedstawia
postawę Jakuba i jego matki Rebeki jako zachętę do naśladowania, lecz raczej
tylko pokazuje na czyn. Jako rodzic możesz zapytać siebie: Jaką jestem matką?
Jakim jestem ojcem? Albo jakim jestem
dzieckiem? Dziecko może stać się zakładnikiem i może stać się narzędziem do
urzeczywistnienia zamiaru jednego z rodziców. Dlatego papież Franciszek
pokreślił: Nie posługujcie się nimi jako zakładnikami przeciwko małżonkowi.
Niech dzieci słyszą, że mama dobrze mówi o ojcu, nawet jeśli nie są razem, a
niech ojciec dobrze mówi o matce. Dla małżeństw w separacji jest to bardzo
ważne. Jest to trudne, ale możecie to zrobić.

Okazuje się, że podstępne zachowanie
Jakuba poprzedziła sytuacja, gdy Ezaw odstąpił swe pierworodztwo Jakubowi,
ponieważ zwierał go głód. Wystarczyło ciekawe menu od młodszego brata. Nie
cenił sobie przywileju, że jest pierworodny. Wydawałoby się, że Jakub z matką
idą po gotową rzecz. Pytanie dlaczego nie idą drogą prawdy, ale zaczynają
kombinować?

Najbardziej poruszyło mnie wykorzystanie
Pana Boga do potwierdzenia swego kłamstwa. Trzeba być odważnym, by mieszać niebieskiego
Ojca do swego nie do końca szczerego postępowania, by udawać, że Bóg nie
dopatrzy się w tym nic złego. Również mogę podpisywać Boga pod moimi rzeczami.

Mimo wszystko, dzisiaj modliliśmy się w
psalmie: Pan bowiem wybrał sobie Jakuba, wybrał Izraela na wyłączną własność.
Ojcowi spodobało się serce tego, który był zdolny nawet okłamać ojca poziemskiego, który słuchał bardziej matki niż Boga, ale który nauczył się, że przed Bogiem warto być zawsze szczerym jak dziecko i tylko jemu zaufać.

Matej Trizuliak MS (Słowacja)