HOMILIA

Kościół i bramy piekielne
Często kiedy włączam telewizor
wydaje mi się, że zło jest tak rozpowszechnione, że dobra jest
tak niewiele. Oczywiście jest to przejaskrawienie, efekt
wyolbrzymienia drobnych szczegółów i zapomnienia o cały tle i
dobru, które wydaje się znaczenie mniej atrakcyjne. W każdym
razie, kiedy codziennie słuchamy złych nowin powoli sączy się do
naszego wnętrza przekonanie, że jednak zło jest silniejsze, że
jest bardziej powszechne, że rozdziera też sam Kościół i że w
żaden sposób nie jesteśmy w stanie tego zmienić. Jezus mówi do
Piotra, że Apostoł jest skałą, na której zbuduje Kościół,
którego nie zwycięży całe piekło. Bardzo odważna obietnica, ale
wydaje się, że jednak się nie realizuje. Dzisiaj wielu z nas ma
wrażenie, że jednak Kościół ulega naporowi zła. Dzisiaj
liturgia słowa pozwala nam przyjrzeć się fundamentom, na których
zbudowany jest Kościół.
Piotr (skała) – wiara
Uczniowie w Ewangelii wg św. Mateusza
już wcześniej wyznawali wiarę w mesjańską godność swojego
Mistrza. Po uciszeniu przez Jezusa burzy na jeziorze upadli przed Nim
wyznając, że prawdziwie jest Synem Bożym. Sam Jezus od czasu do
czasu wspominał o wyjątkowej roli Syna Człowieczego w
historii zbawienia (Mt 10,23; 13, 37. 41). Wyznanie Piotra nie było
więc aż tak nadzwyczajne jakby się na pierwszy rzut oka wydawało,
ale z pewnością było czymś co odróżniało uczniów Jezusa od
reszty świata. Oni wiedzieli, coś czego świat nie potrafił
rozpoznać, że Jezus jest oczekiwanym zbawicielem. Ta wiara była
znakiem rozpoznawczym chrześcijan i do dzisiaj jest. Wiara ta jednak
za każdym razem rodzi się ze spotkania z Jezusem. Uczniowie
wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, bo zobaczyli to w swoim życiu,
bo przeżyli uciszenie burzy, bo dzięki łasce Boga, zaczęli
widzieć jak działa On w ich życiu. Jezus mówi do Piotra:
Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie
objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w
niebie. Swojego przekonania o
tym, że Jezus jest zbawicielem Piotr nie zawdzięczał żadnemu
człowiekowi, żaden nauczyciel go tego nie nauczył. Tę wiarę
Piotr zawdzięczał Bogu, który objawił mu się, otworzył mu oczy
i Piotr mógł zobaczyć swoje życie z innej perspektywy. Już nie
widział jedynie wydarzeń, które mu się zdarzały, ale zobaczył
Boga, który do niego mówi i prowadzi go przez życie. Ta wiara
pozwoliła mu zostawić wszystko i pójść za Jezusem. Piotr po
prostu wiedział, że warto pójść za Mesjaszem. Jak pokazała
dalsza historia Piotra wiara, na której oparty jest Kościół nie
oznacza doskonałości postępowania. Piotr zdradził, zaparł się
Jezusa, co jednak nie przeszkodziło Bogu w budowaniu Kościoła.
Fundamentem Kościoła jest wiara w Jezusa zbawiciela, a nie
doskonałość jego członków.
Paweł
misja miłość
O
innym ważnym filarze Kościoła mówi św. Paweł. Również on mówi
o wierze, o strzeżeniu jej. Podjęta raz decyzja o zaufaniu Bogu
jest wielokrotnie w naszym życiu wystawiana na próbę. Sam św.
Paweł, wspominając swoje zaangażowanie w misję, opowiada o wielu
cierpieniach, których z tego powodu doświadczył. Zazwyczaj kiedy
człowiek doświadcza cierpienia zamyka się w sobie, próbując
obronić swoje życie. Paweł jednak podąża za innym celem, on nie
chce obronić siebie, on chce, aby przez niego dopełniło się
głoszenie Ewangelii. To coś niezwykłego, to jest też ogromnie
ważne odkrycie pierwotnego Kościoła nie żyjemy dla siebie,
nie żyjemy, żeby walczyć o siebie, żyjemy dla Chrystusa, dla
tego, żeby Jego miłość była obecna w świecie, żyjemy po to, by
kochać do tego jesteśmy stworzeni. Porażką jest nie to, że
cierpimy, porażką jest utrata miłości, utrata wiary, że Bóg
może dać mi miłość do ludzi, że może mnie uratować od mojego
egoizmu, że naprawdę może uczynić ze mnie brata Jezusa.

***

Dzieje
Apostolskie opowiadają o sytuacji prześladowania Kościoła. Wobec
tego napięcia, wobec sytuacji prześladowania Kościół ma zawszę
tę samą obronę: wiarę, która pozwala widzieć przychodzącego
Zbawiciela, i miłość, która chroni przed zamknięciem się w
egoizmie.ks. Marcin Ciunel MS