HOMILIA

Od tygodnia przeżywamy w liturgii Kościoła tzw. okres
zwykły. Minął czas wielkanocny, pełen tajemnicy paschalnej męki, śmierci i
zmartwychwstania Pana Jezusa, Jego wniebowstąpienia i Zesłania Ducha Świętego.
Jak w życiu, po świętowaniu przychodzi czas na codzienność. Ta przemienność
służy naszemu rozwojowi, uczy cierpliwości, umiejętności czekania, zmierzenia
się z trudnościami, niepowodzeniami. Ale jest także okazją do wierności w
małym, a to jest chyba najtrudniejsze. Szczególnie może my, Polacy, z natury
jesteśmy znani z olbrzymich zrywów dziejowych, a potem nie umiemy ich
wykorzystać i nie zawsze sprawdzamy się w tej szarej codzienności.

I oto rozpoczynamy w dniu dzisiejszym czytanie księgi
Tobiasza. Ta mądrościowa księga Starego Testamentu jest dobrą okazją do
odnalezienia się w codzienności, i do zobaczenia działania Bożego w sprawach
małych, tzw. naszych, a nie tylko tych ogólnoświatowych czy ogólno
kościelnych.

Kto jest wierny w małych rzeczach, ten i w wielkich wierny
będzie mówi Jezus. Historia Tobiasz
to historia zwykłego człowieka. To w pewnym sensie historia każdego z nas. To
nie wielki król Dawid czy Salomon. To nie wielki prorok Izajasz czy Eliasz. Ale
to wygnaniec, ojciec rodziny, z trudem łączący koniec z końcem. A przy tym
wierny swojej religii, swoim przekonaniom wbrew tzw. poprawności politycznej
czy przepisom obcego najeźdźcy, okupanta, słowem obcej władzy, jawnie nie
przychylnej jego religii.

Czy się odnajduję w tej historii? Czy raczej traktuję ją jak
dobrą, pobożną bajeczkę dla grzecznych dzieci, której słucha się z
przymrużeniem oka, lekkim uśmiechem i stwierdzeniem: to nie dla mnie, to
niemożliwie w mojej sytuacji, to nierozważne, to narażanie rodziny, słowem to
czysta głupota. Nic z tego nie będzie, tylko same kłopoty. I do tego może
argumentacja, iż Pan Bóg na pewno tego nie chce, itp.

Tobiasz jednak bardziej bał się Boga, niż króla. A ja? Kogo się bardziej boję?

Panie Jezu, proszę o odwagę wyznawania mojej wiary wbrew każdemu
królowi, wbrew każdej poprawności politycznej, wbrew wszelkim układom, a przede
wszystkim wobec czekających mnie i nas już może wkrótce prześladowań. Tobiaszu,
bądź mi wzorem i przewodnikiem w mych codziennych wyborach. Amen.

Ks. Henryk K. MS.