HOMILIA

Jedyny pokarm

Po doświadczeniu niedzieli Zesłania Ducha
Świętego i zakończeniu okresu wielkanocnego możemy poczuć się zagubieni. Z
jednej strony widzimy dobra z jakimi Bóg przychodzi do naszych serc, do naszego
życia, a z drugiej zaczyna być trudno na nie odpowiadać w szarej codzienności.
Pozostajemy w tym sami?

Czytając dzisiejszą Ewangelię wracamy
myślami do wydarzeń z Wieczernika kiedy Jezus ustanawia sakrament Eucharystii.
Jezus przemienia chleb i wino w swoje Ciało i Krew i ofiaruje się za nas. To nie
tylko fragment Ewangelii, ale każda Eucharystia jest uobecnieniem tych
zbawczych wydarzeń. Każda Msza Święta przypomina o jedynej i skutecznej ofierze
Jezusa, którą złożył ze swojego życia za nas.

Jezus najczęściej wybiera proste formy.
On nie próbuje od razu wyciągać nas na wielkie wyżyny, ale daje prostą pomoc.
Jest świadomy naszych pomyłek, dołków, niedomagań i daje nam pokarm. W tym
małym, białym kawałku chleba On jest obecny w całej swojej pełni. Każda
Eucharystia jest zaproszeniem żebyśmy brali Ciało Jezusa i się Nim karmili.

Papież Benedykt XVI w posynodalnej
adhortacji Sacramentum Caritatis (6)
przypomina o wadze Eucharystii w tych słowach: Wiara Kościoła jest istotowo wiarą eucharystyczną i karmi się ona w
szczególny sposób przy stole Eucharystii. () Dlatego też sakrament Ołtarza
pozostaje zawsze w centrum życia Kościoła; dzięki Eucharystii, Kościół odradza
się ciągle na nowo!. Im żywsza jest wiara eucharystyczna w Ludzie Bożym, tym
głębsze jest jego uczestnictwo w życiu kościelnym poprzez świadome przylgnięcie
do misji, jaką Chrystus powierzył swoim uczniom.

W Eucharystii najpełniej możemy
zjednoczyć się z Chrystusem. Czy jednak prostota z jaką przychodzi Jezus nie
umyka nam zbyt szybko? Czy rozumiemy tajemnice, w której uczestniczymy? Czy mamy świadomość jak wielkiego cudu jesteśmy świadkami?

ks.
Bartosz Seruga MS