HOMILIA

TROSKA
UCZNIA JEZUSA O ŻYCIE WIECZNE

Dobrze że dzisiaj sięgamy po Słowo z dnia, ponieważ jest to testament
Jezusa ogłoszony w czasie Ostatniej Wieczerzy. A w testamencie zawarte są
rzeczy bardzo cenne. Co Jezus pozostawił
nam w spadku? Jezus wprowadza nas do swego skarbca, aby dać nam życie wieczne.
Zbawiciel udziela nam tego daru mocą daną Mu przez Jego Ojca.

Wiele razy słyszymy to określenie: życie wieczne, ale czy wiemy co ono
oznacza. Życie wieczne to poznanie Ojca i Syna, to pełna miłości relacja
między kochającymi się Osobami, to nieustanne dążenie do scalenia tych Osób w
miłości. Bóg Ojciec kocha swego Syna Jezusa, a On kocha swego Ojca i nas. Jezus
dając nam życie wieczne otwiera nam drogę do intymnej Komunii z Bogiem. Życie
wieczne jest dzięki śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa naszym udziałem już teraz
a jednocześnie wciąż oczekujemy na jego pełnię.

Życie wieczne jako dar i zadanie ofiarowane jest uczniom Jezusa. A uczeń
Jego zgodnie z przeczytanym dzisiaj Słowem nie jest z tego świata ale należy do
Ojca. Uczeń jest ukochanym dzieckiem Ojca i trwa w jego miłości. Uczeń jest
bratem Jezusa. W tę relację braterską weszliśmy przeżywając z Chrystusem naszą
życiową Paschę, przechodząc z nim ze śmierci do życia. Uczeń wreszcie to ten,
który zachował Słowo, przyjął je, poznał i zaufał Mu.

Jako uczniowie nie jesteśmy z tego świata, ale dalej w nim do śmierci
pozostajemy będąc wciąż narażeni na pokusę życia życiem tego świata a nie
życiem Chrystusa, które jest życiem wiecznym. Niech przewodnikiem w walce
duchowej o życie wieczne w tym świecie będzie nam św. Paweł. W czytanym dzisiaj
fragmencie z Dziejów Apostolskich Paweł tak mówi do starszych Kościoła w
Efezie: Lecz ja zgoła nie cenię sobie życia, bylebym tylko dokończył biegu i
posługiwania, które otrzymałem od Pana Jezusa: bylebym dał świadectwo o
Ewangelii łaski Bożej.

Ks.
Roman Gierek MS