HOMILIA

Bezowocny wysiłek

Ewangelia św. Jana kończy się opisem
bogatym w symbolikę. Piotr i innych sześciu uczniów znajdują się na brzegu
jeziora, w miejscu gdzie usłyszeli wezwanie do stania się rybakami ludzi, a oto
Piotr idzie łowić ryby, nie myśląc o ludziach. Dołączają do niego pozostali
uczniowie. W nocy, czasie właściwym i sposobnym dla rybaków, płyną na jezioro,
rankiem powracają z pustymi sieciami. Nie złowili nic dla siebie, ani też aby
podzielić się z innymi. To obraz grupy ludzi opierającej się w swoich
działaniach na własnej wizji, pomijającej Boże wezwanie, powołanie,
odchodzących od pierwotnej misji, której skutkiem jest pukanie pustych sieci w
czasie sprzyjającym. Bez Jezusa jezioro jest bez ryb, nawet jak pracuje się
całą noc. To jest nasza codzienność życiowa i duszpasterska. Jeżeli nie zarzuca
się sieci na Jego Słowo, nie zdobywa się dusz dla nieba, działa się, ale jest
to często budowanie domu na piasku, który pierwszy podmuch wiatru może
zniszczyć. Jak można się spodziewać sukcesu, jeżeli w sercach panuje ciemność,
a Pan jest nieobecny. Sam powiedział: Beze Mnie nic nie możecie uczynić. Bez
światła wiary, kiedy nie jest się opromienionym światłem Zmartwychwstałego,
każde działanie ludzkie jest skazane na niepowodzenie. Już Psalmista mówił:
Jeżeli domu Pan nie zbuduje daremnie trudzi się człowiek.

Nagła zmiana w tych samych warunkach

Opierając się na słowie Mistrza,
którego początkowo nie rozpoznają, dokonują cudownego połowu. Wokół
Jezusa odbudowuje się prawdziwa wspólnota, oparta na Jego Słowie i zjednoczona
przy stole. Z Chrystusem wszystko staje się możliwe, pod warunkiem
posłuszeństwa Jego Słowu. Jezus nad jeziorem nie czyni rzeczy wielkich, rozpala
ogień i przygotowuje rybę, żeby Jego uczniowie mogli się posilić. Daje Piotrowi
wskazania jak łowić, prosi aby przyniósł złowione ryby, zaprasza uczniów do
jedzenia. Te proste gesty objawiają Jego wielką miłość, dzięki której mogą
rozpoznać, że to jest Pan. Nasze drobne gesty i czyny objawiają miłość i
pozwalają rozpoznać Pana żyjącego w nas.

Ks. Zbigniew Pałys MS