HOMILIA

Niedziela Palmowa

Chrystus zmartwychwstały uczynił,że życie człowieka stało się ustawicznym
świętem.

św. Atanazy

Palma i wyznanie wiary

Niedziela Palmowa (niedziela Męki Pańskiej) rozpoczyna Wielki Tydzień,
który w starożytnym rycie Kościoła mediolańskiego zyskał miano Prawdziwego
Tygodnia. Wraz z Niedzielą Zmartwychwstania jest niczym klamra spinająca w
jedną całość najważniejsze wydarzenia zbawcze: śmierć i zmartwychwstanie
Chrystusa.

Pierwsze świadectwa szczególnego świętowania niedzieli poprzedzającej
Zmartwychwstanie Chrystusa sięgają IV wieku. W Jerozolimie odtwarzano
ewangeliczny opis powitania Chrystusa i ten zwyczaj, poprzez Kościół na
Wschodzie, przyjął się ok. IX wieku także na Zachodzie.

W starożytnym Rzymie dla uczczenia triumfu władcy potrząsano liśćmi
palmowymi – jest więc palma znakiem zwycięstwa i chwały.

Augustynowe Redditio

Podczas liturgii poświęcamy nasze palmy, które są pamiątką męczeństwa i
zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią i są także, znakiem naszego zwycięstwa. Piszę
świadomie: naszego zwycięstwa, gdyż grozi nam przeżywanie Niedzieli Palmowej w
sposób bardzo sentymentalny, a tymczasem przyniesione przez nas palmy mają
znaczenie o wiele poważniejsze.

Wyznania św. Augustyna są lekturą, która porusza każdego czytelnika.
Odnajdujemy w niej historię człowieka grzesznego i człowieka świętego, który
przeszedł w życiu z ciemnej doliny grzechu ku prawdziwej Światłości. Jego
historia jest dowodem na to, co mówi przysłowie rosyjskie, że Bóg kocha
pijaków, kochanków i szaleńców. To osobiste Redditio (wyznanie wiary)
Augustyna, jest ciągle bestsellerem życia duchowego.

Św. Augustyn, jak wielu chrześcijan, doświadczył w swoim życiu rzeczy
niemożliwych i jak wielu innych jest świadkiem, że Bóg jest twórcą rzeczy
niemożliwych. Jego Wyznania są
niczym palma trzymana dziś przez współczesnych Augustynów.

Palma i rak

Na fragmencie chrześcijańskiej mozaiki z IV wieku z Akwilei widnieje na
pal­mie langusta – duży jadalny rak morski. Ta mozaika przedstawia scenę
nigdzie w przyrodzie nie występującą raka, który zamieszkuje na drzewie palmy.
Co wspólnego z chrześcijaństwem ma rak mieszkający na palmie?

W ten sposób chrześcijanie chcieli pokazać pewną prawdę o kondycji
człowieka. Tak jak niemożliwe jest, by langusta wspięła się na palmę, tak nie
jest możliwe, by człowiek o własnych siłach, bez łaski Boga, mógł czynić
dzieła, które świadczą o pokonaniu śmierci.

Langu­sta na palmie oznacza, że kto ma wiarę, ten jest świadkiem, iż moż­liwe
jest to, co po ludzku nie­możliwe. Człowiek nawraca się, kochanek wraca do
żony, alkoholik przestaje pić, wrogowie sobie wybaczają, małżeństwa w kryzysie
doświadczają rozkwitu miłości

A palma? Ciągle pokorna, posłuszna i zwycięska, a jej liście nie więdną,
są zawsze zielone

ks. Bohdan D. MS