HOMILIA

Środa III Tydzień Wielkiego Postu. Rok B.

W codziennym życiu doświadczamy,
że wtedy nam trudno jest coś przyjąć i zaakceptować, kiedy tego nie rozumiemy,
nie widzimy sensu, gdy coś jest niezgodne z naszym oczekiwaniem, nie jest po
naszej myśli. I nie ważne czy są to duże sprawy czy małe. Chcemy się tego
pozbyć.

Jezus dziś przypomina, że
wszystko co jest obecne w Słowie, jest ważne i ma znaczenie, choć tego teraz
nie widzimy. Podobnie i w życiu, to co jest, co nas spotyka, jest ważne i ma
swój sens i znaczenie, mimo iż jest dzisiaj niejasne. Jezus pragnie wszystko
wypełnić, zrealizować do końca, tak jak Bóg w swoim odwiecznym planie
przygotował.

By odkryć wartość i sens tego co
wielkie i małe, tak w Słowie jak i w codziennym żuciu, i wypełnić to, trzeba wejść w synowską relację z Bogiem,
który jest Ojcem. Stanąć w postawie dziecka z miłością i całkowitym
zaufaniem, powierzeniem się Ojcu do końca, jak Jezus. Wtedy miłość Ojca
uzdalnia do przyjęcia wszystkiego i wypełnienia Jego prawa i przykazań. Miłość
uzdalnia do bycia posłusznym Jego Słowu do końca. Miłość nadaje sens i wartość
wszystkiemu co przeżywam i doświadczam. Wtedy nie wybieram selektywnie tego co
wygodne, co łatwe, co rozumiem, ale przyjmuję wszystko, co Bóg ma dla mnie, bo
Ojciec wie, co jest dla mnie dobre. Wtedy nie różnicuję osób, ale każdego
zauważam i przyjmuję, czy jest wielki czy mały, z takiej czy innej opcji, czy bogaty czy biedny.
Potrafię odkryć perłę w miejscu, od którego wszyscy uciekają choć nie jest to
łatwe. Odkrywam też sens nawet w swoich porażkach.

Królestwo Ojca jest dla Jego
dzieci, dla przyjaciół, a nie dla niewolników. Niech zatem Jezus kształtuje w
nas postawę dziecka wobec Boga Ojca, przez dar swojego Ducha Świętego. Prośmy
Ducha Świętego, aby pomógł nam w tym czasie Wielkiego Postu, stawać się coraz
głębiej dziećmi Bożymi, zdolnymi przyjąć i wypełnić to, czego Bóg oczekuje od
nas każdego dnia.

Ks. Jacek G. ms.