HOMILIA

8 marca 2015 r.,

III Niedziela Wielkiego
Postu B

Droga i Dom już oczyszczone

Jupitery na każdego!

Przykazania, które ponownie
przypomina dzisiejsza liturgia, stanowią pewną wykładnię drogi, którą kroczą słuchacze
Słowa Bożego. Tu chodzi o Słowo Pierwszego Testamentu i Drugiego Nowego. Nie
można wmawiać sobie, że kroczymy po omacku. Tak w Starym jak i w Nowym Testamencie
Przykazania Boże, jak 10 potężnych reflektorów, skupiają światło Bożej
przychylności i łaski na każdym człowieku z osobna. To dzięki temu światłu
możemy kroczyć pewną drogą do zbawienia. Niestety, większość z ludzi pod
słońcem, a jest nas dzisiaj ponad 7 miliardów, ma nałożone filtry i zasłony,
które nie pozwalają temu światłu przeniknąć do wnętrza człowieka.

Główny Bohater Historii ludzkości

Według słów św. Pawła my głosimy
Chrystusa ukrzyżowanego, który dla tych, którzy są powołani, jest mocą i
mądrością Bożą. Na Niego skierowane zostały te same jupitery światła Bożego,
te same reflektory 10. Przykazań, którym posłuszeństwo doprowadziło Jezusa do
Pasji, śmierci, ale także do Zmartwychwstania. Tą drogą da się iść, tę drogę
można przejść, ta droga nie jest tylko drogą Jezusa. Uświęciły ją Jego stopy, Jego
wierność, Jego zaufanie Opatrzności Bożej, którą przyjmował jako najważniejszy
pokarm Swojego życia.

Kto wstępuje na tę drogę,
powinien wiedzieć, że jest ona drogą uświęconą przejściem Mesjasza. I tylko na
tej drodze najmocniej świecą światła przykazań Bożych. Przede wszystkim na tę
drogę są skierowane. Nawet patrząc z boku można dostrzec, że wytyczają one
drogę. Dlaczego więc ludzie nie chcą nią iść?

Czysta świątynia

W dzisiejszej Ewangelii Jezus
wyrzuca kupczących w świątyni. Oczyszcza ją i oznajmia jej nowy status: nie
róbcie z domu Ojca mego targowiska. W symboliczny sposób pokazuje, że w Jego
świątyni, tej, którą można zburzyć i odbudować w ciągu trzech dni, jest budujący
porządek i świętość. Nie jesteśmy w stanie tego porządku zburzyć i
zanieczyścić. To jest gwarancja nietykalności. Nawet gdy wchodzimy do tej
świątyni zbrukani, bezczelni i nieczuli, to Boże Serce jest większe niż te
warunki i zachowuje święty pokój. Ta świątyni została raz na zawsze uświęcona
Krwią Zbawiciela; tej świątyni nie może już zniszczyć żaden grzech, bo został
ostatecznie pokonany; do tej świątyni nie może wejść szatan, bo nawet w
człowieku opętanym nie jest w stanie zburzyć jej pokoju. Bo tą świątynią jest
Baranek, który oddał swoje życie za człowieka i przez to świątynia została raz
na zawsze zachowana dla nas jak miasto ucieczki, gdzie najgorszy grzesznik
może się ukryć. I tutaj uwaga: ukryć się może najgorszy grzesznik, ale nie można
ukrywać w tej świątyni nawet najmniejszego grzechu. Do tej świątyni mogą wejść
tylko ci grzesznicy, którzy wiedzą, że są grzeszni i szukają pojednania,
przebaczenia. Ci którzy uważają, że są czyści i nie potrzebują oczyszczenia są
tymi, którzy kupczą, sprzedają, ale nie zyskują nic. Myślą, że są sprytniejsi od Boga. Ale, jak
zaświadcza Ewangelia, Jezus świątynia Boża nie zwierzał się im, bo dobrze
wszystkich znał i nie potrzebował niczyjego świadectwa o człowieku. Sam bowiem
wiedział, co się kryje w człowieku.

Może lepiej nie udawać, tylko do
świątyni wchodzić z porządnie zrobionym rachunkiem sumienia

ks. Karol P. MS