HOMILIA

POSTNE SMAKOWANIE

Sprawa przeżywania postu była żywa w
Starym Testamencie, Izajasz w dzisiejszym pierwszym czytaniu ukazuje błędne podejście
do tej praktyki. Mówi że w tym dniu załatwiamy swoje sprawy a powinniśmy się
troszczyć o sprawy Boże, wykorzystujemy drugiego człowieka, trwamy w kłótniach
i sporach, uderzamy niegodziwą pięścią co oznacza uciskanie drugiego człowieka,
uciskanie przez swój egoizm, nałogi, władczość, dominację i siłę.

Nie
taki jest smak postu.

Czyż
nie jest raczej ten post, który wybieram: Rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy
niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać? Dzielić swój
chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz,
przyodziać i nie odwrócić się od współziomków?

Uczniowie Jana doświadczają rozdarcia
co do praktykowania postu, bo widzą że Jezus z uczniami nie pości. Musimy tutaj
dodać pewne wyjaśnienie, że uczniom Jana chodzi o poszczenie dodatkowe, które
zostało podane przez faryzeuszów, post ten obejmował dwa dni tygodnia poniedziałek
i czwartek. Jezus wyjaśnia kiedy jest odpowiednia chwila do poszczenia, bo
teraz gdy On jest ze swoimi uczniami nie mogą pościć. Synowie komnaty weselnej mają się radować z Oblubieńca. Dzisiaj mam
się radować z przychodzenia Jezusa w Słowie i Sakramentach. Post jest środkiem
by przeżyć pragnienie, tęsknotę za Bogiem, taki jest jego cel, pomaga mi również
poskromić moje popędy, żądze. Komnata
weselna to Kościół, który przeprowadza mnie przez historię życia, uczy mnie
wzrostu duchowego, uczy mnie jak odkrywać w codzienności obecność Boga.

Przebywając w komnacie weselnej doświadczam zaproszenia by przestać troszczyć się
o bycie widocznym, aby umocnić z całej siły spojrzenie mojej duszy na piękno
rzeczy boskich, zrezygnować z podobania się ludziom, aby kontemplować Boga. To
czas smakowania Boga, Jego bliskości.

ks. Łukasz S. MS