HOMILIA

Szaleństwo JezusaTo, co robił Jezus w pewien sposób faktycznie było
szaleństwem – przynajmniej z naszej, ludzkiej perspektywy. Nienormalne jest,
aby ktoś tak bardzo nie dbał o siebie i tak bardzo troszczył się o innych.
Życie uczy nas, że jeśli sami się o siebie nie zatroszczymy, to inni na pewno
tego nie uczynią. Zabiegamy więc o to, żeby samemu mieć, a z tego co nam zbywa
jesteśmy gotowi dać coś drugiemu. Najczęściej nawet to, co dajemy niby
bezinteresownie w gruncie rzeczy służy naszemu lepszemu samopoczuciu – w końcu
jeśli dzielę się z innymi to znaczy, że jestem dobrym człowiekiem, być może
nawet lepszym od innych.Miłość Boga jest innaSytuacja z dzisiejszej Ewangelii mówi o radykalnej
odmienności miłości, która jest w Bogu, która jest skierowana całkowicie do
drugiego. Taka miłość doprowadza Chrystusa do największego szaleństwa – do
oddania swojego życia za grzeszników. W Pierwszym Liście do Koryntian św. Paweł
mówi, że dla żydów krzyż jest zgorszeniem, a dla pogan jest głupotą, ale dla
nas chrześcijan jest mocą i mądrością Bożą. Bliscy Jezusa osądzili Jego miłość
ze swojej ludzkiej perspektywy i postanowili jej przeszkodzić.W gruncie rzeczy w tym, krótkim fragmencie jest opisany cały
dramat grzechu i zbawienia człowieka. Człowiek, w swojej pysze, podobnie jak
Adam i Ewa w raju osądza Boga. Bóg w swojej szalonej i odrzuconej miłości
wydaje siebie by ratować człowieka.Tak kochać to znaczy naprawdę żyćTo wydarzenie powiela się też w tych, którzy jednak
uwierzyli tej miłości i pozwolili jej działać w sobie. Świętego Franciszka ta
Miłość doprowadziła do tego, że zaczął sprzedawać dobra swojego ojca, a potem
do życia w całkowitym ubóstwie. Świętego Maksymiliana Kolbego do oddania swego
życia w zamian za innego więźnia obozu. Wielu innych ta Miłość doprowadziła do
tego, że podobnie jak Jezusa uznano ich za szaleńców. Oni jednak wszyscy dobrze
rozumieli, że tylko życie według tej Miłości jest naprawdę życiem. ks. Marcin Ciunel MS