HOMILIA

Tam,
gdzie przejdziesz, wzbudzasz urodzaje Ps. 65

Zachwyca mnie Jezus w tym dzisiejszym Markowym
opisie. Jezus, który bez przerwy skupiony jest na człowieku, na uzdrawianiu go.
Robi to na różne sposoby. W przypadku teściowej Szymona wielką rolę odgrywa tutaj bliskość
i dotyk On podszedł do niej i
podniósł ją ująwszy za rękę. Ileż w tym delikatności. Dlaczego Ona
leżała w gorączce? Bo może Piotra w domu długo nie było, bo chodzi za jakimś
Rabbim z Nazaretu. W głowie Jej się to nie mieściło i dostała migreny. Jezus
wchodzi w jej życie i owoców długo nie trzeba szukać Gorączka ją opuściła i usługiwała im. Jezus naprawił jej serce.
Uzdolnił do posługi. Myślę, że nawet relacje Piotra z teściową się poprawiły.

Jezus po tym wydarzeniu nie udaje się na odpoczynek Z nastaniem wieczora, gdy słońce zaszło,
przynosili do Niego wszystkich chorych i opętanych. Jezus ma pełne ręce
roboty. Nie patrzy na zegarek. I znowu okazuje swą bliskość tym, którzy byli
dotknięci niemocą Uzdrowił wielu dotkniętych rozmaitymi chorobami.

Skąd ta pasja przywracania człowiekowi jego godności,
wchodzenia z nim w relację? Mamy odpowiedź w Słowie Nad ranem, gdy jeszcze było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na
miejsce pustynne, i tam się modlił. Właściwa relacja z Ojcem popycha do
uzdrawiającej relacji z drugim człowiekiem.

Panie Jezu
proszę wejdź na nowo w moje życie i je dotknij uzdalniając mnie do posługi, do
relacji, do życia w pełni. Amen.

Ks. Kamil MS