HOMILIA

Czuwać, kierować
się wiarą, to między innymi nabierać tej samej postawy jaką ma
Ten, Który przychodzi, Którego oczekujemy. A Jego logika jest
całkowicie różna od naszej, ludzkiej. Bóg kieruje się
miłością, a my, kierujemy się kalkulacją. Nie chcę stracić
tego co mam w garści, aby ryzykować, idąc za czymś co daleko, co
niepewne, co nie rokuje sukcesu, co słabe i co samo sobie napytało
biedy… Tymczasem, Bóg uważa każdego za godnego Jego miłości.
Zagubiony człowiek potrzebuje wzmożonego starania o to, by
przyprowadzić go do Boga.
I o to chodzi między
innymi w Adwencie: Jezus został posłany od Ojca jako zbawiciel
wszystkich ludzi. I ten fakt rzutuje na postawy Jego uczniów. On
przychodząc, pragnie odnaleźć w nas ziarna Jego miłości do
słabych, do grzeszników. Dopiero obecność takiej miłości w
nas, sprawi, że zrodzi się w nas prawdziwa radość, że święta
Jego narodzenia obdarzą nas prawdziwą radością, że choinka w
naszym domu będzie wykrzykiwać z radości, przed obliczem Pana,
który przychodzi sądzić nas sprawiedliwie i według Jego
prawdy, prawdy o Jego miłości do nas.
ks. Antoni S., MS