HOMILIA

Życie
wieczne – Te słowa wiarygodne są i prawdziwe
Ap 22,6

Ostatnia Księga Nowego Testamentu, Apokalipsa, pełna
jest obrazów, które trudno zgłębić nawet teologom. Obraz Nieba i tych, którzy w
nim się znajdują pełen jest symboli, znaków,
porównań, przenośni, a więc tajemnicy. Trudno słowem wyrazić
rzeczywistość nie z tego świata.
Jest ona jednak pełna Boga, Jego przymiotów z treściami, które przypominają
o nieśmiertelności człowieka, a więc o
życiu wiecznym w Chrystusie naszym Panu. Jest pełna nadziei dla tych, którzy
podlegli są śmierci. Obraz nieba wypełniony jest światłem i życiem. Tam już nie
ma śmierci, płaczu, nocy, cierpienia. Nasza wiara i intuicja podpowiada nam to,
co Św. Paweł wyraził w liście do Koryntian:
ani oko nie widziało, ani ucho nie
słyszało,
ani serce człowieka nie zdołało pojąć,
jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują. (1Kor 2,9)

Czuwajcie
i módlcie się w każdym czasie

Koniec roku liturgicznego przypomina nam o czasie,
przemijaniu życia i o śmierci. Przysłowie: Starość,
nie radość, młodość, nie wieczność, znana jest powszechnie. Jeszcze jednak
bardziej jest znana rzeczywistość przemijania, gdy umiera ktoś bliski. Wówczas
apel Jezusa: czuwajcie, nabiera większego znaczenia. Pan Jezus jest bardzo
wiarygodnym nauczycielem i do Ewangelii można również odnieść słowa z
Apokalipsy: te słowa wiarygodne są i
prawdziwe. Trudno jest czuwać człowiekowi, który się śpieszy, bo ma wiele
spraw do załatwienia ważnych i mniej ważnych, który żyje poza sobą. Dzisiaj ludzie od
młodości są tak bardzo zagonieni. Trudno jest w tygodniu zorganizować zbiórkę
ministrantów bo tyle zajęć pozalekcyjnych. Trudno jest rodzinie spotkać się raz
w tygodniu przy wspólnym stole. Wszystko ma służyć życiu, ale czy służy? Warto
wspomnieć słowa, które autor Sądu
Ostatecznego Odon von Horvath, włożył w usta konającego na krzyżu
Chrystusa:

Zatrzymaj się wędrowcze i spójrz na
moje rany,

godziny mijają, rany pozostają,

uważaj na siebie i pomyśl o wyroku,

jaki wydam na ciebie na sądzie
ostatecznym.

Słowa
te są one zgodne z nauczaniem Chrystusa w Ewangelii oraz nauką, którą Jego
Kościół przejął od Zbawiciela. Wiele razy Jezus mówi o konsekwencji naszych
życiowych wyborów na całą wieczność. Jeśli poprzez wiarę nie
poszerzymy perspektywy życia o wieczność i o odpowiedzialność za życie, wówczas
łatwo uwierzymy błędnym ocenom wydarzeń, sukcesów i pomyślności ludzi,
którzyBoga się nie boją i z Nim się nie liczą. Ewangelia nazywa takich ludzi
ślepymi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie

Ks. Kazimierz W. MS