HOMILIA

XXIV Tydzień Zwykły, Środa

Jezus jest uosobieniem mądrości, dlatego porównanie
dorosłych tamtego czasu do dzieci, jest bardziej niż trafna! Trzeba jeszcze
dodać, iż nie jest to wyłącznie podobieństwo dotyczące pokolenia, którym żył
Jezus, ale podobieństwo, które dotyka także nasze pokolenie.

Istnieją niestety osoby, które nie są dorosłe, mimo iż
ich wiek na to wskazuje. Pierwszym znakiem niedojrzałości jest wieczne niezadowolenie. Są to osoby,
które zawsze mają powód do narzekania. W codziennej rzeczywistości Kościoła
nieustannie spotykamy kogoś kto narzeka: mąż na żonę, żona na męża, rodzice na
dzieci, proboszcz na parafian, parafianie na proboszcza, zakonnicy na
przełożonego Są to osoby, które nie potrafią ŻYĆ! Nie nauczyli się radować ani
z powodu słońca, które otwiera serca na nadzieję, ani z powodu deszczu, który
jest tak ważny dla wzrostu

Można na drodze wiary mieć taką właśnie postawę, być wiecznie niezadowolonym. Wówczas serce
nie może dostrzegać miłosierdzia Ojca i Jego nieustannej opieki. Bóg, który
jest Miłością uzdalnia serca do miłości cierpliwej, łagodnej ponieważ On taki
właśnie jest, także wobec dzieci, które nie chcą stać się dorosłymi!

Ks.
Jacek P.