HOMILIA

Burza w szklance wody

Burze na morzu Bałtyckim są bardzo silne. Fale dochodzą od
wysokości trzech metrów. Jeśli człowiek znajdzie się na morzu w takich
warunkach życie jego jest bardzo zagrożone. Dlatego też kutry rybackie przez
wyjściem w morze nasłuchuje jaka mam być pogoda. Bez tego nie wybierają się na
połów.

Morze Tyberiadzkie w Palestynie jest również bardzo groźne
gdy przyjdzie sztorm. Stąd też apostołowie gdy znaleźli się w centrum burzy
byli zagrożeni i niespokojni. W takim
trudnym momencie przychodzi do nich Jezus krocząc po wzburzonych falach. Jednym
słowem uspokaja serca swoich przyjaciół , mówiąc nie bójcie się Ja Jestem. W
momencie pokój ogarnia ludzi na łodzi jak i całe jezioro. Powraca
bezpieczeństwo i spokój.

Nikt z nas chyba nie miał doświadczenie zagrożenia życia w
czasie sztormu. Mamy natomiast swoje małe burze jakby w szklance wody. Wtedy
wydaje się nam, że zatoniemy. Woda sięga nam do szyi i grozi zatopieniem jak
mówi psalmista. Często są to drobne sprawy i przeciwności. Jednak nasz natura
lęka się wszystkiego. Boimy się drobnych strachów, bo nie czujemy obecności
kogoś wielkiego, pewnego kto był nas ochronił. Gdy nie ma Jezus blisko mała
myszka staje się wielkim lwem i chce nas pożreć. Jezus powiedział apostołom i
nam mówi; beze Mnie nic nie możecie uczynić. To jest prawda.

Prośmy i wołajmy Pana Jezusa w różnych naszych
potrzebach. Szczególnie gdy przeżywamy
burzę w szklance wody. Każda burza jest niebezpieczna ale Pan życia i śmierci
przychodzi do każdego z nas i mówi; nie lękajcie się Ja Jestem. Amen.

Ks. Zdzisław Sawka MS