HOMILIA

Czwartek, XVI tydzień zwykłyZmiękczyć serceDlaczego przypowieści?Niezrozumiała dla uczniów przypowieść o siewcy prowadzi ich do Jezusa. Chcą wiedzieć co oznacza nauczanie o ziarnach, które padają na drogę, na miejsce skaliste, między ciernie i na ziemię żyzną. Dlaczego Jezus mówi w taki sposób? Zanim Nauczyciel zacznie im wyjaśniać sens tej przypowieści wcześniej odpowiada na samą wątpliwość co do formy swojego nauczania dlaczego nie mówi wprost, dlaczego naucza w przypowieściach. Jednak samo wyjaśnienie też jest zagadkowe. Jezus wskazuje na tajemnicę: Bo kto ma, temu będzie dodane, i nadmiar mieć będzie; kto zaś nie ma, temu zabiorą również to, co ma. Kto przyjmuje słowo ze zrozumieniem w tym to słowo owocuje, kto go nie przyjmuje traci swoją pozorną relację do Boga. Jako wyrzut padają słowa Jezusa: Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli… Problemem jest twarde serce, strach przed utratą kontroli, poddaniem swojego życia. Sprawia on, że zamykamy swe oczy i uszy i nie pozwalamy by słowo przyniosło w nas owoc. Przypowieść, przez odwołanie do znanej nam rzeczywistości próbuje naruszyć nasz opór wobec prawdy.Utracić kontrolęKardynał Martini komentując spotkanie Mojżesza z Faraonem zauważa, że reprezentują oni dwa typy odpowiedzi na słowo. Mojżesz po swoim czterdziestoletnim pobycie na pustyni usłyszał Boga w krzewie gorejącym. Jest on typem człowieka, który słucha słowa i jest mu posłuszny. To posłuszeństwo nie jest automatyczne. Mojżesz ma wątpliwości, kłóci się z Bogiem, okazuje wahanie, ale ostatecznie ulega temu słowu. Z drugiej strony faraon nieustannie opiera się słowu jest typem człowieka racjonalnego, który być może idzie nawet na pewne kompromisy wobec Boga, ale nie chce stracić kontroli nad swoim życiem. Gdy Bóg nakazuje Mojżeszowi iść do Egiptu, ten porzuca poczucie bezpieczeństwa by zaryzykować życie. Faraon tak bardzo lęka się utracić władzę nad rzeczywistością, że coraz bardziej gmatwa się w cierpienie zmagając się z coraz dotkliwszymi plagami, by ostatecznie stracić życie w wodach Morza.Człowiek o miękkim sercuW Biblii istnieje również bardzo pozytywny przykład człowieka, którego serce było uległe wobec Boga. W pewnym momencie swojej historii król Dawid zagmatwał się w grzech. Aby go ratować Bóg wysłał do niego proroka Natana, który opowiada mu przypowieść o bogaczu, który nie chcąc nic uszczknąć ze swojego ogromnego majątku zabija jedyną owieczkę swojego ubogiego sąsiada. Kiedy poruszony tą historią Dawid wydaje wyrok na niesprawiedliwego bogacza, Natan wytyka królowi: To ty jesteś tym niesprawiedliwym bogaczem. Cudowną cechą króla jest to, że gdy dociera do niego znaczenie słowa, które usłyszał nie próbuje chronić swojego dobrego imienia lecz od razu poddaje się słowu Boga i uznaje swoją winę. Dawid przyjął słowo z pokorą i ono w nim zaowocowało.xMCMS