HOMILIA

Bliźniak

Wiemy, że nawet drobne
szczegóły w Piśmie Świętym pozwalają nam lepiej rozumieć Słowo, które Bóg
kieruje do nas. W dniu dzisiejszym na początku Ewangelii pojawia się Tomasz
zwany Didymos (Bliźniak). Taka niewielka informacja zaprasza nas, byśmy poczuli
się bardzo blisko Apostoła jak jego bliźniacy. Wypowiada on słowa, które
wydają się nie na miejscu. Przecież chodził z Jezusem, słyszał jak nauczał,
widział cuda na własne oczy, a jednak nie jest w stanie przyjąć świadectwa
pozostałych Apostołów. Jeśli nie zobaczę – nie uwierzę.

Możemy się gorszyć jego
odpowiedzią, ale w tym braku wiary jest właśnie naszym bliźniakiem. Przypomina mi
się sytuacja, jak pewna osoba, której nie poszło według jej planów, mówiła:
Dlaczego mi się nie udaje? Czemu mam ciągle kłody pod nogami? To skupienie się
na sobie, na swoich niewątpliwie ważnych problemach tak mocno nas absorbuje, że
zaczynamy żyć poza wspólnotą. Myślimy tylko o sobie. Chcemy dobrze, ale
przestajemy przyjmować kolejne wydarzenia jako słowo Boga, który nieustannie z
nami dialoguje. Nawet nie zdajemy sobie sprawy, ale przestajemy żyć w
przestrzeni wiary, a zostaje nam nasza ludzka kalkulacja, która zawsze jest
niewystarczająca wobec Bożych planów.

Apostoł Tomasz zaprasza
nas, byśmy wracali do wspólnoty, bo tam nawet mimo drzwi zamkniętych pojawia
się Chrystus. To jest miejsce, w którym możesz przeżywać swoje rozczarowanie,
swoje kryzysy czy nawet dramaty. To tam możesz zobaczyć i dotknąć ran Jezusa.
Odkryć, że Bóg jest zawsze obecny i że Jego myśli wykraczają poza moje
najlepsze pomysły. Przecież pozostali Apostołowie też byli załamani wydarzeniem
ukrzyżowania, zawalenia się całego ich świata. Wszystko przestało mieć sens i
dopiero przyjście Chrystusa pozwoliło zobaczyć wszystko na nowo i uczyniło świadkami głoszącymi słowo nadziei:
widzieliśmy Pana. ks. Paweł R. MS