HOMILIA

Czwartek Uroczystość Najświętszego
Ciała i Krwi Chrystusa Boże Ciało

Dzisiejsza uroczystość przypomina
nam, że Bóg idzie ciągle pośród swojego ludu, troszczy się o swój lud i pragnie
uczestniczyć w jego codziennym zmaganiu się z trudnościami, jakie napotyka na
drodze.

Szczególnym tego wyrazem jest
procesja Eucharystyczna po ulicach miast i wiosek, pośród domów, miejsc pracy,
miejsc wypoczynku. Możemy więc na nowo odkrywać prawdę, że Bóg jest Emmanuelem
Bogiem z nami, Bogiem bliskim i kochającym.

Miłość Boga do nas, wyraża się
przez wierność, nawet wtedy, kiedy my nie jesteśmy wierni. Ta wierność jest związana
z ciągłym ofiarowaniem się Boga nam, by nam niczego nie brakowało.

Bóg ofiarowuje nam Ciało i Krew swojego
Syna, które są gwarantem życia wiecznego. To jest ta manna, ten chleb, który
jest niezbędny do życia. Jezus wyraźnie dziś przypomina, że bez tego pokarmu
nie będziemy mieli życia w sobie. Fizycznie pewnie będziemy żyć, ale wewnątrz będziemy
umarli. To ten pokarm, Jego Ciało i Krew, ożywiają nasze wnętrze i sprawia, że
jesteśmy zjednoczeni z Nim. To uzdalnia nas również do budowania jedności
między sobą. Tylko dzięki temu, że przyjmujemy ten sam pokarm, ten sam chleb,
jak pisze św. Paweł, możemy stanowić jedno.

Kiedy przychodzimy na Eucharystię
zawsze możemy posilać się tym chlebem. Jednak jest to również dla nas wezwanie
i zaproszenie, aby samemu stać się jak ten chleb i pozwolić, zgodzić się na to,
by drugi mógł przyjść do mnie i się mną posilić, czyli znaleźć oparcie,
zrozumienie, pomoc. Nie jest to łatwe i wiąże się z umieraniem. Jednak Jezus do
tego chce nas zaprosić i przez swoją łaskę i moc swojego Ducha, uzdolnić.

Jak zatem troszczę się o ten
pokarm, jak często się nim posilam ? Czy Eucharystia jest dla mnie znakiem,
który przypomina o obecności i trosce Boga o mnie, oraz o Jego miłości do mnie
? Czy karmiąc się Chlebem Eucharystycznym, mam w sobie gotowość, by tym chlebem
być dla innych ?

Ks. Jacek G. MS.