HOMILIA

Idźcie i głoście

Życie
misjonarza i misjonarki to często niekończąca się lista zadań i codziennych
obowiązków. Ludzkie możliwości są jednak ograniczone. Na widok ogromu zadań i
niemożliwości zaspokojenia wszystkich potrzeb niejeden misjonarz zaniechał
swojej pracy. W nawale pracy pracy i obowiązków istnieje bowiem realne
zatracenie niebezpieczeństwo utracenia celu i sensu pracy misyjnej. Jezus
zdawał sobie z tego doskonale sprawę, dlatego też uprzedzał przed trudnościami
i obiecywał sprawiedliwe wynagrodzenie tym, którzy podjęli wezwanie Idźcie i
głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie.

Królestwo niebieskie

Trzeba
więc zastanowić się, czym jest królestwo niebieskie? Kardynał Ratzinger
podpowiada, że to centralna część Ewangelii, a idąc za głosami Ojców Kościoła,
mówi, że nie jest ono rzeczą ani obszarem panowania, na wzór świeckich
królestw. Jest osobą. Jego miejsce jest
w sercu człowieka, a króluje w sercu, jeśli nie króluje tam grzech.

Jezus
powołał apostołów, aby zwiastowali panowanie Boga, aby głosili to, co głosił On
sam. Do głoszenia tak wielkiej sprawy nie wystarczą ludzkie argumenty. Słowa
muszą być w wzmocnione znakami. Takimi znakami, które przemawiają i przekonują.

Jezus
żąda od nas czynów miłości. Czynem miłości jest nade wszystko być dla drugiego,
to znaczy: mieć czas, dać uśmiech, powiedzieć dobre słowo, wysłuchać do końca
potrzebującego.

Prośmy
Jezusa, który nas wzywa po imieniu, abyśmy będąc jego Przyjaciółmi, potrafili
głosić Słowo Boże słowem i czynem.

Ks.PJ.
MS