HOMILIA

Piątek, III tydzień
wielkanocny

Nasze drogi

Przysłowie mówi, że wszystkie drogi prowadzą do Rzymu.
Parafrazując to powiedzenie, możemy powiedzieć, iż wszystkie drogi prowadzą do
Boga. Każdy z nas ma swoją, osobistą drogę do domu Ojca, tak bardzo różną,
specyficzną, jakby przygotowaną przez Tego, który nas stworzył na swój obraz i
podobieństwo.

Drogi Boże

Dziś Słowo Boże ukazuje nam drogę Szawła z Tarsu do
Chrystusa. Dziwna jest ta droga, dla wielu z nas gorsząca i nie do przyjęcia.
Przyznajmy się sam przed sobą. Prześladowca, współwinny śmierci przynajmniej
Szczepana, a może i innych wyznawców Jezusa. Zdecydowany zniszczyć rodzącą się
wspólnotę uczniów Zbawiciela A potem największy misjonarz i ewangelizator
świata. Przechodzący z jednej strony na drugą, w taki niecodzienny sposób.
Jakby bez kary, bez pokuty, jakby za darmo. Z ostatniego miejsca na pierwsze.
Rodzi się zazdrość, poczucie zawodu, trochę uczucie, że powinien więcej
cierpieć, dłużej dochodzić do takiej zażyłości z Jezusem, którego pragnął zniszczyć.

Szawle, Szawle, dlaczego mnie prześladujesz?.

Co jest
najważniejsze?

Kiedy wybieramy się w podróż, to najważniejszy jest cel. Podróż
może być dłuższa lub krótsza, bardziej uciążliwa lub mniej, droższa lub tańsza,
w upale czy zimnie, w samotności czy w towarzystwie innych itp. Najważniejszy
by osiągnąć cel podroży, by dotrzeć tam, gdzie zamierzamy. Dla nas, chcących
być uczniami Pana Jezusa, najważniejsze jest dotarcie do życia wiecznego, do
oglądania Boga twarzą w twarz. Więc warto zapłacić każdą cenę za tę
niepowtarzalną podróż, jednorazową, bez powrotu, one way ticket.

To tylko tak pozornie Szaweł miał łatwo stać się Pawłem. Sam
pisze o tym swoim przechodzeniu z jednej strony na drugą w listach. To było
niesamowite cierpienie, duchowe i fizyczne. Nie mamy czego zazdrościć. Nasza
droga (przynajmniej większości z nas!) to łatwy spacerek w porównaniu z
wędrówką Apostoła Narodów. Nie ma czego zazdrościć.

Panie Jezu, daj mi
pragnienie tego Pokarmu, który pozwoli mi osiągnąć cel mojej wędrówki przez życie,
czyli Eucharystii. Dawaj mi zawsze tego Chleba z nieba, bym nie ustał w drodze
do Ciebie. Amen.

Ks. Henryk K. MS