HOMILIA

Duch jest budowlą,
ciało jako rusztowanie:
Musi być rozebrane, gdy budowla stanie. (A. Mickiewicz)

Wielki Post rozpoczyna się mocnym akcentem posypaniem
głowy popiołem. Jest to wezwanie skierowane osobiście do każdego z nas. Popiół
jest symbolem umartwienia i nawrócenia się do Boga. Popiół, podobnie jak ogień,
symbolizuje moc oczyszczającą. Już w starożytności na znak pokuty posypywano
sobie głowy popiołem. Podobne obrzędy spotykamy w Starym Testamencie. "Prochem
jesteś i w proch się obrócisz" lub "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię" – te słowa
usłyszmy dziś, gdy głowy nasze zostaną posypane popiołem. Jest to wezwaniem
do odnowienia życia i wewnętrznego nawrócenia. To także czas przygotowań
poprzez rekolekcje i spowiedź do największego święta w całym roku liturgicznym
– Zmartwychwstania Pańskiego, czyli Świąt Wielkanocnych.
Post zgodnie ze swoją nazwą
nawiązuje do 40-dniowego pobytu Chrystusa na pustyni, gdzie pościł i był kuszony
przez szatana. Jezus udał się w miejsce odosobnienia zaraz po przyjęciu chrztu
z rąk św. Jana i przed rozpoczęciem publicznej działalności. Wtedy też św. Jan
nawoływał do pokuty oraz przygotowania na przyjście Zbawiciela, który będzie
chrzcił "Duchem Świętym i ogniem". Post jest więc jednym z elementów
pokuty. Praktyki postu są zbawienne często dla ciała, często zalecane przez
lekarzy, dietetyków do dobrego funkcjonowania ciała. Post jest też ważnym
elementem życia duchowego. Jezus wskazywał post połączony z modlitwą, jako
sposób na zwalczanie wszelkiego przejawu zła oraz zakusów złego ducha.

Człowiek zewnętrzy i wewnętrzny.

Ojciec święty Jan
Paweł II mówił o człowieku, którzy nie żyje życiem wewnętrznym tylko
zewnętrznym, nazywając taką postawę życiem
na peryferiach samego siebie. Człowiek zewnętrzy rzadko jest u siebie. Ucieka w hałas, rozrywki,
zabawy, różne akcje i wszelkiego rodzaju aktywności. Prowadzi to do alienacji,
osamotnienia i niezrozumienia sensu i celu życia. O takich postawach ludzi mówił
do nas we Włocławku 1991 r. bł. Jan
Paweł II: Żyją zmysłami, żyją odruchem
instynktów…ale Ojciec Święty przestrzegał nas wówczas: Nie daj się uwikłać wszystkim tym siłom
pożądania, które drzemią wtobie jako zarzewie grzechu. Nie daj się
opanować człowiekowi cielesnemu (por. 1 Kor 3, 3). Jeżeli będziecie żyli wedle ciała pisze Apostoł czeka was
śmierć (Rz 8, 13). Ciało samo nie ma innej perspektywy tylko duch ją ma. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha
uśmiercać będziecie popędy ciała będziecie żyli (Rz 8, 13). Asiły
ducha są wczłowieku. Idziała też wsercach ludzkich miłość,
która jest zDucha Świętego. Jan Paweł II zakończył swoje kazanie
modlitwą apelem: Wraz z wszystkimi,
którzy przeszli przez tę nadwiślańską ziemię, zginam moje kolana przed Ojcem:
proszę o wzmocnienie siły człowieka wewnętrznego", błagam o wzmocnienie
siły człowieka wewnętrznego" dla wszystkich synów i córek tej ziemi, mojej
Ojczyzny, teraz, u progu czasów, które nadeszły i które idą! Amen! .
Wielki post jest czasem zbawiennym wejścia do swojej izdebki, więc do swojego
serca, by tam spotkać Boga i poprzez post, modlitwę jałmużnę zobaczyć oblicze
Boże w drugim człowieku.

Ks. Kazimierz W. MS