HOMILIA

Sobota, VII Tydzień Zwykły

Modlić się w każdym czasie

Wiele
razy w życiu mówimy, iż nie mamy czasu na modlitwę. Różne codzienne sprawy
wydają się o wiele ważniejsze niż modlitwa. Gdy jesteśmy młodzi interesuje nas
rozwój; gdy osiągniemy wykształcenie priorytetem staje się zdobycie pracy; gdy
zdobędziemy pracę wówczas trzeba myśleć o zaspokojeniu różnych, rosnących
zazwyczaj potrzeb. Niewiele jest nas w stanie zatrzymać Gdy dotyka nas jakieś
niespodziewane doświadczenie, wówczas zaczynamy zmieniać nieco myślenie i
zachowanie Święty Jakub uważa, iż nie ma takiej sytuacji w życiu człowieka, która
nie mogłaby być wypełniona modlitwą. W każdej sytuacji, zarówno tej smutnej jak
i radosnej, możemy zanosić do Boga błagania jak i radosne śpiewy,
dziękczynienia.

Dziecko, które bezgranicznie ufa

W
czasach Jezusa dziecko nie posiadało żadnych praw, w pełni przynależało do
rodziny, a zwłaszcza do swego ojca. Jezus wywraca istniejący wówczas porządek,
łamie schematy i chętnie przyjmuje dzieci a wreszcie stawia je za wzór życia.
Możemy zastanawiać się dlaczego? Dziecko nie chce być samo ponieważ nosi w
sobie pragnienie obecności kogoś, od kogo może czerpać poczucie bezpieczeństwa.
Dziecko nie posiada chorych aspiracji dominacji nad kimś, nie szuka zaszczytów.
Zachęca nas dzisiaj Jezus do przyjmowania postawy ufności wobec Boga,
poszukiwania w Jego bliskości bezpieczeństwa i pokoju.

Bliskość Jezusa

Jezus
dotyka dzieci, obejmuje je i wreszcie nakłada na nie ręce i błogosławi je.
Dzisiaj mogłoby to zostać skrytykowane, ponieważ odebrano ludzkim gestom
czystość intencji i często gesty stawały się aktami przemocy. Są to gesty wiary.
Ważne, aby człowiek dorosły, odrodzony przez chrzest, stawał się dzieckiem
wobec Boga Ojca i aby dotykał Boga poprzez wiarę.

Ks. Jacek P. MS