HOMILIA

Św. Andrzeja, apostoła
Powołanie Andrzeja.
Święty Andrzej był rybakiem pochodzącym z Betsaidy Galilejskiej. Razem ze swym bratem Szymonem osiadł później w Kafarnaum. Apostoł należał do grona uczniów Jana Chrzciciela. Jednak kiedy Jan wskazał na przechodzącego Jezusa, i gdy wypowiedział słowa: "Oto Baranek Boży", bez wahania poszedł za nieznanym jeszcze wówczas niemal nikomu Zbawicielem. Musiał, więc być człowiekiem dociekliwym i inteligentnym, skoro w ciągu zaledwie jednego dnia wspólnego przebywania z Jezusie rozpoznał w Nim Mesjasza. Według Ewangelii św. Jana, Andrzej pierwszy poszedł za Jezusem i został Jego Apostołem (J 1,3741). Później przyprowadził do Jezusa swojego brata Szymona, któremu oznajmił z radością: Znaleźliśmy Mesjasza (J 1,42). Obaj bracia zostali wezwani tym samym słowem: Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi. Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. (Mt 4, 19-20).
Misja Apostoła.
Wszystkie dzisiejsze czytania pełne są tajemnicy powołania, a więc Bożego wybrania: Powołał mnie Pan już z łona mej matki, od jej wnętrzności wspomniał moje imię. Ostrym mieczem uczynił me usta, w cieniu swej ręki mnie ukrył. Uczynił ze mnie strzałę zaostrzoną, utaił mnie w swoim kołczanie. I rzekł mi: Tyś sługą moim, w tobie się rozsławię. Iz 49,1b-3) Ta tajemnica Bożych planów, które są często odmienne od ludzkiego spojrzenia, ukryta jest również w dziejach dwóch braci wybranych przez Jezusa. Choć Andrzej był pierwszym powołanym przez Mistrza, to jednak to Szymon, a nie Andrzej, został liderem w gronie Dwunastu.
W tajemnicy powołania jest ukryta również misja do spełnienia. Zadanie Świętego Andrzeja, podobnie jak pozostałych Apostołów, szczególnie ujawniło się po śmierci i Zmartwychwstaniu Jezusa. Misję tą opisują Dzieje Apostolskie, wtedy, gdy do grona Apostolskiego wybrano Macieja w miejsce Judasza. Trzeba więc, aby jeden z tych, którzy towarzyszyli nam przez cały czas, kiedy Pan Jezus przebywał z nami, począwszy od chrztu Janowego aż do dnia, w którym został wzięty od nas do nieba, stał się razem z nami świadkiem Jego zmartwychwstania". (Dz 2,21-21) Do tego zadania Jezus przygotował swoich uczniów, którzy widzieli wiele znaków cudownej działalności Jezusa. Nade wszystko, widzieli Go Zmartwychwstałego po Jego śmierci, kiedy z Nim rozmawiali, jedli i radowali się Jego obecnością. Otrzymali też moc z Nieba: gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi". (Dz 1,8)
Wierność Jezusowi.
Święty Andrzej wypełnił do końca swoją misję. Jako pierwszy głosił Ewangelię w Bizancjum (uważa się, że był pierwszym biskupem konstantynopolitańskim), a następnie w miastach Azji Mniejszej, Tracji, Scytii, Grecji, Abchazji i na wybrzeżach Morza Czarnego. Za swe nauki apostoł Andrzej został skazany na śmierć męczeńską. Rozpięto go na krzyżu mającym kształt litery "X". Jest to pierwsza litera "Chrystusa" w języku greckim od , ‘Christos’ (Pomazaniec). Krzyż został później nazwany Krzyżem Świętego Andrzeja. Według tradycji św. Andrzej został ukrzyżowany w Achai. Na widok krzyża miał zawołać: "O, dobry krzyżu, od dawna upragniony, weź mnie od ludzi i zwróć mnie mojemu Mistrzowi!"
Ks. Kazimierz W. MS