HOMILIA

Czwartek, XXXII Tydzień Okresu Zwykłego

Idziemy do Boga nie drogą, lecz
miłością.
św. Augustyn

Królestwo Boże

Punktem wyjścia
rozważania nad tą Ewangelią jest pytanie: Co to jest Królestwo Boże? Chrystus wskazuje na siebie, że On, stojący pośród nas, jest królestwem
Bożym, tylko że my Go nie znamy (por. J 1,30). W innym miejscu czytamy: Jeśli
Ja palcem Bożym wyrzucam złe duchy, to istotnie przyszło już do was królestwo
Boże (Łk 11,20).

Jezus mówi, że Królestwo
Boże jest pośród nas (por Łk 17,20). Co to oznacza? Papież Benedykt XVI w
encyklice Spe salvi napisał: Jego królestwo to nie wyimaginowane zaświaty,
umiejscowione w przyszłości, która nigdy nie nadejdzie; Jego królestwo jest
obecne tam, gdzie On jest kochany i dokąd Jego miłość dociera.

Zwierzyniec i Królestwo Boże

Jestem zakonnikiem
i w ostatnim czasie – z racji posługi, jaką pełnię w prowincji – wizytuję
nasze wspólnoty zakonne. Kiedy odwiedzam
braci, którzy tworzą wspólnoty, jestem zadziwiony jak Jezus z różnych
charakterów, osobowości, charyzmatyków potrafi budować jedność. Zupełnie różni,
ani jednej kopii, tylko same oryginalne osobowości – a jednak czuje się
jedność. Od razu na myśl przychodzi Izajaszowy obraz zwierzyńca: Wilk
zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew
paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał. Krowa i
niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, młode ich razem będą legały. Lew też
jak wół będzie jadał słomę. Niemowlę igrać będzie na norze
kobry, dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii (Iz 11, 6-8). Coś niemożliwego
staje się możliwym! Wspólnota różnych braci żyje wzajemną miłością i doświadcza
jedności! Dlaczego tak się dzieje? Odpowiada Izajasz: bo wyrosła pośród nich
różdżka z pnia Jessego (por. Iz 11, 1). Tą różdżką jest Jezus. To Jego miłość i
Jego moc uzdalnia braci do wzajemnej miłości, do kochania. Pozwalają, aby On
wypełnił ich sobą i Jego miłość wkroczyła w ich życie. To jest życie w
Królestwie Bożym i przeżywanie życia w innej relacji wobec siebie, w głębokiej
relacji opartej na Jezusie Chrystusie, nie żyjąc już dla siebie samych, ale dla
Tego, który umarł i zmartwychwstał!

Królestwo Boże
pośród nas!!! Nie możemy go budować własnymi siłami, bo Królestwo Boże jest
darem Boga, a nie zapłatą za uczynki prawa.

Przebaczenie, shalom, pokora i radość

Tak żyjąca
wspólnota zakonna jest tylko jednym z wielu przykładów, w którym obecne jest
pośród nas Królestwo Boże. Królestwo Boże to nie tyle poznanie intelektualne,
co doświadczenie egzystencjalne. Jezus i Jego miłość jest Królestwem Bożym i do
Niego mamy dostęp w każdej chwili.

Szukajcie przede
wszystkim Królestwa Bożego, a inne rzeczy będą wam dodane. List do Rzymian daje
nam opis tego, czym Królestwo Boże jest: to nie sprawa tego, co się je i pije,
ale to sprawiedliwość, pokój i radość w Duchu Świętym (Rz 14,17). Jego sprawiedliwość
to przebaczenie, to wzięcie naszych grzechów. Jego pokój to nie tylko stan bez
wojny czy wewnętrznej bitwy, ale to Boże shalom, to pokora i radość płynąca
prosto od Ducha Świętego! Królestwo Boże to świat pokory! Jezus, pokorny
Baranek, jest pokarmem dla wszystkich. Zabity, aby zgładzić grzechy świata,
moje grzechy… Dlatego mogę się radować, bo jestem zbawiony!

Królestwo Boże
już jest wśród was. Jak nie pragnąć, żeby wszyscy ludzie mieli dostęp do tego
Królestwa? Trzeba je głosić!!! Nie można zamknąć się w czterech ścianach czy
zasiąść w wygodnym fotelu przed telewizorem. Głosić Królestwo Boże to nasza
misja. Jezus chodził od miasta do miasta i od wsi do wsi głosząc dobrą nowinę o
Królestwie Bożym. Do tego samego wzywają nas ostatni papieże. Któż nie pamięta
wezwania Jana Pawła II, aby nowinę o Królestwie Bożym rozgłaszać na dachach! Benedykt
XVI wzywał do wyjścia na ulice, a papież Franciszek mówi o pójściu na peryferie…

Parafrazując
słowa św. Franciszka pamiętajmy, że jesteśmy wezwani nieustannie głosić
Królestwo Boże, a gdyby to było konieczne, to także słowami.

Tęcza na Palcu Zbawiciela

Piszę te
refleksje dzień po marszu niepodległości, który przeszedł ulicami Warszawy.
Dlatego trudno nie czytać tej Ewangelii w świetle wydarzeń, które miały miejsce
kilka dzielnic od mojego zamieszkania. Pani prezydent stołecznego miasta
zapowiedziała odbudowanie spalonej tęczy na Placu Zbawiciela. Muszę szczerze
przyznać, że do wczoraj nawet nie wiedziałem, że taka tęcza została postawiona
i że rzekomo stała się jedną z większych atrakcji i symboli Warszawy. Domyślam
się z czym może się ona kojarzyć… Jestem pewien, że raczej nie odnosi się do biblijnego opisu
przymierza Boga z Noem.

Tak dla pełnego
obrazu o Królestwie Bożym warto pochylić się jeszcze nad zdaniem św. Pawła: Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie
łudźcie się! Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani
rozwięźli, ani mężczyźni współżyjący z sobą, ani złodzieje, ani chciwi, ani
pijacy, ani oszczercy, ani zdziercy nie odziedziczą królestwa Bożego (1 Kor 6,
9-10).

ks. Bohdan D. ms