HOMILIA

Wtorek, XXXII tydzień zwykłySługa nieużytecznyLogika, która stoi za dzisiejszym
tekstem Ewangelii jest dla nas dzisiaj nieakceptowalna: To nie Bóg
istnieje dla nas, ale my dla Boga. Całe nasze życie toczy się
według planu Boga i właśnie ten plan ma być zrealizowany. Łatwiej
przychodzi nam akceptować taką sytuację jeśli zdamy sobie sprawę,
że plan Boga jest planem miłości. On chce wszystkich pociągnąć
do siebie, chce żeby każdy człowiek żył Jego życiem, kochał
Jego miłością. Jeśli nie chcę uczestniczyć w tym planie, jeśli
realizuję inny, swój własny plan to okazuje się, że w ogóle nie
jestem sługą Boga. To oznacza, że nie mam w sobie Jego życia
czyli w pewnym sensie (duchowym) jestem martwy. Taki człowiek
zazwyczaj idzie przez życie jak taran, realizując swoją wizję
sukcesu i szczęścia. Taki człowiek nie rozpoznaje Boga, a Bóg nie
potrafi rozpoznać w nim swojego dziecka.
Jeśli jednak, nawracamy się i chcemy
pełnić wolę Ojca to zazwyczaj okazuje się, że swoim egoizmem
zanieczyszczamy plan Boga. Sługa z dzisiejszej Ewangelii uważał,
że zrobił to, co do niego należało, ale zrobił to mając
świadomość swojej słabości. Nie potrafił zrobić tego do końca
dobrze, ponieważ nie pozwoliła mu na to jego niedoskonałość, ale
zrobił to jak najlepiej potrafił. To zestawienie pięknego planu
Boga i naszej ułomności pozwala nam przeżywać swoją relację do
Boga bez pretensji, bez ciągłego domagania się zapłaty za to, co
robimy. Jednocześnie pozwala to podejmować kolejne posługi w
oczekiwaniu na realizację Bożego planu, na przyjście Jego
królestwa.

xMCMS