HOMILIA

W
religijności naturalnej człowiek , kierując się strachem, lękiem
o siebie, próbuje posługiwać się Bogiem dla swoich korzyści: np.
ustanie choroby, jakiegoś zagrożenia, pognębienie przeciwnika,
zyskanie jakiejś rzeczy lub sytuacji dającej mu powodzenie,
zabezpieczenie jego życia lub życia osób mu bliskich, które
kocha. Zechciejmy zauważyć, że to jest prawda również o nas, o
naszym sposobie podchodzenia do Boga i oczekiwania od Niego: skoro
jest Ojcem, skoro jest miłością, to niech mi służy. Niech spełni
to o co proszę, o co się staram, poświęcam.
W
Jerozolimie kult Boga Jedynego został również skażony interesem
konkretnych ludzi czy pokolenia kapłańskiego. Idol pieniądza
popchnął Izraelitów do posługiwania się Bogiem zamiast służyć
Jemu.
Jakie
wyjście Pan Bóg przygotował? W jaki sposób przyszedł z pomocą
swojemu ludowi i w ogóle człowiekowi? Dzięki przejściu Jezusa
Chrystusa przez śmierć do życia w zmartwychwstaniu uczynił z
ciała swojego Jednorodzonego Syna prawdziwa i jedyną świątynię w
której przebywa, żyje, działa, zbawia, leczy. Tą nową świątynią
jest Jego Kościół, Nowy Lud. Przebywa teraz w sercach wierzących
w Niego, w tej świątyni, która nie jest owocem pracy człowieka
ale dziełem Ducha Świętego. Cała rzeczywistość ludzkiego życia
jest święta, jest odkupiona, a nie tylko miejsca święte,
świątynie, w których gromadzimy się aby z Nim świętować Jego i
naszą Paschę. ks. Antoni S., MS