HOMILIA

Jako
grzesznik w obecności Boga i Jego słowa mam wielką szansę
zobaczyć w prawdzie siebie i swoje czyny. Dzisiejsze Słowo poucza,
że istotą grzechu jest niewiara Bogu i nieposłuszeństwo
przykazaniom, które dał. Do tego dochodzi niewierność wobec
Niego, niedbalstwo w posłuszeństwie na Jego głos czy kierowanie
się zamysłami własnego serca, a nie Jego słowem.

Śmiertelnie
niebezpieczna choroba zagrażająca naszej duszy to
zatwardziałość serca.

Jednak człowiek ma
wybór: trwać w zatwardziałości albo słuchać Słowa
Pańskiego. Potrzeba nam pomocy Ducha Świętego, abyśmy mogli
przejąć się tymi słowami Pana Jezusa.Kiedy zamykam się na
słowo Boga i nie chcę Jemu być posłusznym to wcale nie pozostaję
wolny, jak to się może wydawać. Od razu popadam w zależność od
nieprzyjaciela Boga. Wydaję się jemu na pastwę jego ciemności,
nienawiści. Wydaję się temu, który mną gardzi i zrobi wszystko,
aby mnie, to znaczy moje serce zbezcześcić i nierzadko też
upodlić mnie w moim ciele.
Wiara podpowiada,
aby nie pozostawać samemu z naszymi grzechami lecz uciekać się do
Pana przez przyjęcie Jego Słowa. Dlatego Jezus dostrzega
śmiertelne zagrożenie dla miast, które będąc świadkami Jego
cudów, słysząc Jego słowa, nie przejęły się nimi, nie
uwierzyły Jemu, nie zmieniły swojego życia. Trwając w uporze
niewiary, wzgardziły Jezusem i Ojcem, Który Go posłał.
Chrystus
TAK, a Kościół też TAK.Pan Jezus identyfikuje
się z uczniami, których posyła: z Dwunastoma, ze siedemdziesięciu
dwoma, z Kościołem, który posyła na świat. Ci którzy głoszą
Dobrą Nowinę są pośrednikami, aby On sam stanął przed tymi,
którzy słyszą Dobrą Nowinę. W ten sposób wszyscy ludzie mają
taką samą szansę, możliwość: mogą wejść w zbawienie, które
dzisiaj Bóg dokonuje. Przecież w ten sposób ona dotarła i
dociera także do mnie, dzisiaj.

Krzyż
znakiem powagi Jego miłości a mój grzech znakiem ciężarem mojego
zła. Ta prawda, że Jezus
identyfikuje się ze swoim Kościołem sprawia, że Jego słowa
biada przejmują do głębi serca. Dramat zatwardziałych serc
ludzkich rozgrywa się w każdym pokoleniu, również w naszym. Jezus
boleje i płacze nad złem jakie wybiera sobie człowiek odrzucając
Jego miłość, buntując się przeciw Niemu obecnemu w Słowie,
które głosi dzisiaj Kościół. Zło, które wybiera człowiek w
końcu uderzy w Jezusa, który pozwoli się zabić owocem naszego
buntu i grzechu, po to, aby nas swoim zmartwychwstaniem wykupić z
przekleństwa nieposłuszeństwa Bogu i Jego Jedynemu Synowi. To w
Nim jest nasze ocalenie od śmierci wiecznej. Tylko On odpuszcza
nasze grzechy dlatego wołamy: Wyzwól nas, Boże, dla imienia
Twego. Wyzwól nas i odpuść nam grzechy przez wzgląd na swoje
imię.

ks. Antoni S. MS