HOMILIA

Czwartek, XXVI
tydzień zwykły

Piękne jest to dzisiejsze pierwsze czytanie. Opisuje
starotestamentalne Lectio Divina. Odnajdujemy i głośne proklamowanie Słowa
Bożego, i Jego potem komentowanie i wyjaśnianie, odpowiedź Ludu, w świetle
konkretnych wydarzeń i odczuć zgromadzonych. A wreszcie radość wszystkich, jako
wspólnoty wierzących i wspólne świętowanie.

Zachwyca prostota, szczerość i wytrwałość w słuchaniu Słowa
Bożego. Podziwiamy zarówno zdecydowanie i odwagę głoszących Słowo jak i odbiór
słuchających.

A jak ja słucham Słowa dzisiaj? Przecież to już czas po
zmartwychwstaniu Zbawiciela, przecież to już coś więcej niż wtedy! Jest
jaśniej, więcej światła! światło przyszło na świat, ale my wciąż bardziej chyba miłujemy ciemność.

Pan już posłał robotników na żniwo! Oni już dają znaki, iż
nadeszło Królestwo Boże. Czy umiem czytać te znaki, przyjmować je, karmić się nimi,
pragnąć być z Panem?

A może zatwardzam po raz kolejny serce, nie przyjmuję Słowa,
marnuję je, mieszam z tym, co nie ma żądnej wartości na wieczność? Mocne są
słowa Pana Jezusa: Sodomie lżej będzie

Panie, naucz mnie na nowo odkrywać mozolnie wartość i piękno
Twojego Słowa Życia. Nie pozwól zniechęcać się, gdy nie rozumiem Go. Naucz z
radością Je przyjmować i chwalić Cię całym sobą, jak dziecko, w prostocie i
wdzięczności. Jeśli mnie posłałeś i nadal chcesz posyłać, to wspieraj mnie,
przebaczaj moją słabość i grzeszność, nie zdejmuj ze mnie swojej dłoni dobrego
Ojca i Przyjaciela. Amen.

Ks. Henryk K. MS