HOMILIA

Pan
Jezus kładzie do serca uczniom zasadę spójności, zgodności
między głoszonym słowem a życiem.

To
związanie, zgodność, w życiu ucznia, między tym co naucza a tym
jak żyje, ma wartość świadectwa. Ono w jakimś sensie pomaga
słuchającym przyjąć Dobrą Nowinę. Skoro głoszący jest
związany wewnętrznie z Tym Kogo głosi, skoro do Niego
ściśle przylega, lgnie do Niego, to i jego życie ukazuje
Tego Kogo głosi.

Pan
Jezus, po nazwaniu grzechu obłudy u przywódców ludu, wezwaniu do
nawrócenia, nie sądzi ich, ale bierze ich grzech na siebie i
pozwala się zabić przez nich, aby w Jego ciele umarł grzech obłudy
i udawania. A przez Zmartwychwstanie okazało się, że Bóg jest
Prawdą, że jest prawdomówny, że daje nam możliwość przemiany
serca.
Słowo
Pana Jezusa ma moc wyprowadzać moje serce z obłudy, z udawania.
Jako grzesznik mam serce tego, który zabija drugiego, a często
byłem wspólnikiem zabójstwa. Nie są to słowa przesadne.
Wystarczy wspomnieć słowa Pana Jezusa: Każdy kto się gniewa
na swego brata, podlega sądowi. Albo Każdy kto
nienawidzi swego brata, jest zbójcą – głosi z mocą św.
Jan Apostoł.
Grzech
obłudy, udawania jest bardzo niebezpieczny: ośmiesza Dobrą Nowinę,
uśmierca w sercach słuchających, rodzącą się nadzieję,
zaufanie do Boga, do Kościoła.
Świadectwo
Pawła Apostoła odwołuje się do faktów z czasu jego pobytu
wśród Tesaloniczan: Pamiętacie, bracia, naszą pracę i
trud. … Sami jesteście świadkami i Bóg także, jak
zachowywaliśmy się święcie, sprawiedliwie i nienagannie pośród
was wierzących.
Jest
jeszcze jedna pomoc w ewangelizacji, bardzo ważna: Duch Święty
otwiera oczy słuchających na czytanie z wiarą, z sensem, życia i
świadectwa tych, których głoszą Ewangelię.
Świadectwo
głoszących Słowo pomaga tym, którzy słuchają, przyjąć
głoszone słowo nie jako ludzkie, ale jako słowo Boga, Który
działa w sercach wierzących.
Słowo,
życie w nawróceniu, modlitwa za innych oto środki, którymi
Pan Bóg posługuje się w ewangelizacji, w przekazaniu wiary
następnemu pokoleniu. Poddajmy nasze serca osądowi Słowa i mocy
Ducha Świętego.

ks.
Antoni S., MS