HOMILIA

Dziecko i zagubiona owca.

Godność dziecka

Co oznacza przyjąć Królestwo Boże jak dziecko lub stać się jak dziecko?
Jezus stawia dziecko jako wzór dla tych, którzy chcą wejść do Królestwa, jako
wzór prostych ludzi, którzy z wiarą i otwarciem przyjmują słowa Pana o
Królestwie. Jezus, uczy że posiadanie królestwa nie zależy od wypełnienia
Prawa, ale jest darem miłości samego Boga. Zbawienie jest darem i łaską dla
wszystkich żyjących począwszy od dziecka. Stąd też Jezus podniósł godność dziecka,
które według Prawa nie miało zasług i nie należało do Królestwa.

By
ratować jedną

W drugiej części Ewangelii Jezu opowiada
przypowieść o zagubionej owcy, która rozpoczyna
się pytaniem retorycznym: Jak wam się zdaje? Jeśli kto posiada sto owiec i
zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na
górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała? W tym zdaniu Jezus
odwołuje się do dobrej woli i troskliwości słuchaczy, stawiając ich w sytuacji
bycia pasterzem.

Czym charakteryzuje się człowiek, który
jest dobrym pasterzem? Troszczy się on o każdą owcę z osobna, a gdy jedna z
nich zgubi się, porzuca pozostałe mnóstwo, aby tylko ratować tę jedną. Takie
postępowanie wydaje się mało ekonomiczne, pasterz nie kieruje się jednak
ekonomią, ale dobrem każdej owcy ponieważ za każdą z nich czuje się
odpowiedzialny. Gdy zaś odnajdzie zagubioną, cieszy się niezmiernie i sprasza
przyjaciół, aby wraz z nim świętowali to radosne wydarzenie.

Podając jako przykład dobroć ludzką
Jezus chce nam przekazać pewne prawdy o dobroci Boga. Skoro człowieka stać na
poświęcenie w stosunku do owcy, która jest pod jego opieką, to czyż nie okaże
większego miłosierdzia i determinacji Bóg, gdy jedno z jego dzieci pogubi się
na swojej drodze? Jezus mówi o tym w słowach: Tak też nie jest wolą Ojca
waszego, który jest w niebie, żeby zginęło jedno z tych małych

Przypowieść o
zagubionej owcy pokazuje, jacy naprawdę jesteśmy i z jakim trudem przychodzi
nam zrozumieć potęgę miłosierdzia i miłości Boga. Zawsze przedmiotem Bożego
poszukiwania byli i są grzesznicy. Jezus myśli inaczej niż my, którzy sądzimy,
że ich poszukiwanie to strata czasu, że tych ludzi nie da się zmienić.

Jezus zawsze interesuje się każdym
człowiekiem i każdemu z nas daje Siebie z osobna, a nasze nawrócenie wypływa
zawsze z inicjatywy Boga.

Ks. Paweł J. MS