HOMILIA

Czwartek, XVIII
Tydzień Zwykły

Jezus gromadzi uczniów w miejscu odosobnionym
i zaczyna z nimi rozmawiać. Każda wspólnota uczniów potrzebuje chwil jak ta, i
nie dla jakiejś fałszywej bliskości, ale po to, by wzrastać w poznawaniu
miłości ich Pana. Być z Nim! Dzisiaj istnieje szereg zagrożeń we wspólnotach
kościelnych, które czasem spotykają się po to, by ustalać strategię walki z
inaczej myślącymi, inaczej patrzącymi i mówiącymi, a nie spotykają się po to,
by słuchać Pana. Chrześcijaństwo nie ma nic wspólnego z ideologią (walka z
odmiennością), ale bliskością z Jezusem Chrystusem.

Piotr otrzymuje pierwszeństwo pośród uczniów.
To pierwszeństwo wiele raz w przeszłości, i dzisiaj także, budziło sprzeciw i
odrzucenie. Jedność z Piotrem i jego Następcami gwarantuje autentyczność
Kościoła. Wielu dzisiaj odrzuca urząd i nauczanie Papieża utrzymując, iż broni
Kościoła. Posługa dla jedności wiary i miłości była wielokrotnie kamieniem
zgorszenia i powodem rozłamów i nienawiści. Kościół ma to szczęście, że żyje
wiarą w Jezusa i dzieje się to dzięki woli Ojca. Piotr spełnia rolę kamienia,
fundamentu, na którym Pan buduje swój Kościół. Zostałem zaproszony do wiary,
która wypływa z woli Ojca i nieustannie tworzy i odnawia Kościół. To moje
powołanie od dnia chrztu

Jednak wiara, także moja, jest poddawana
próbie. Jak wiara Piotra, który w kilka chwil po cudownym wyznaniu zderza
się z prawdą o Krzyżu Chrystusa. To jest największe zmaganie w życiu
chrześcijanina, które jest zawsze zmaganiem wokół krzyża, nie tylko tego
Krzyża, na którym oddał życie Jezus, ale jest zmaganiem z własnym krzyżem w
życiu. Nie można raz na zawsze zakończyć to zmaganie, ono trwa całe życie. Szatan
próbuje odebrać nam wiarę, ukazując bezsensowność krzyża. Panie, umocnij moją
wiarę w chwili, gdy odrzucam krzyż, który jest dla mnie drzewem zbawienia!

Ks. Jacek P. MS