HOMILIA

Piątek, 17 tydzień zwykły

Myślenie po ludzku

Jesteśmy ludźmi i tylko ludźmi. Czasem trudno zaakceptować
nam tę prawdę. Dlaczego? Bo wtedy musimy przyjąć, iż nie jesteśmy doskonali,
nie jesteśmy bogami, nie wszystko od nas zależy, itp. Uznać własną ograniczoność,
własne błędy, co więcej, własne grzechy, nie jest rzeczą łatwą.

Prawda o naszych ograniczeniach przekłada się na sposób
myślenia. Myślimy po ludzku, według prawideł tego świata. A myślenia takie,
wychodzi z założenia, iż wszystko, co nas otacza, zależy tylko i wyłącznie od
niezmiennych prawideł przyrody, psychologii, nauk ścisłych. Po prostu jest to
myślenie w stylu: cudów nie ma. I niestety, także my, chrześcijanie,
ochrzczeni w Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego, słowem i zachowaniem potwierdzamy,
iż wyznajemy tę właśnie regułę.

Przykłady: nasze przysłowia, takie, jak: jaki ojciec, taki
syn, jaka matka, taka córka, czego się Jaś nie nauczył, to i Jan nie będzie
umiał, lub nie daleko pada jabłko od jabłoni. I wiele innych. Wyrażają one
tzw. mądrość ludową, opartą na doświadczeniu i obserwacji zjawisk. Ale przecież
my nie jesteśmy zaprogramowanymi robotami.

Boże myślenie

Jezus Chrystus przyniósł nam dobrą nowinę, czyli Ewangelię. Na
czym Ona polega? Właśnie na tym, że burzy nasz ludzki sposób myślenia i otwiera
nowe horyzonty. Oto czynię wszystko nowe. Przyszedł, jako człowiek, prawdziwy
człowiek na ten świat. Ale przyszedł równocześnie, jako prawdziwy Bóg, Syn
Boży, Słowo Boże, jedyny Zbawiciel całego świata. To jest tak wielka tajemnica,
iż tylko posłuszeństwo wiary pozwala ją przyjąć. Mieszkańcy Nazaretu nie byli
na to przygotowani. Nie jesteśmy, wbrew pozorom na to przygotowani także i my.
Umiejmy się do tego przyznać. Pan posyła nam wciąż proroków, świadków, świętych
mężczyzn i kobiety, którzy świadczą o tej niepowtarzalności Jezusa Chrystusa. A
my, w olbrzymiej większości, powtarzamy za współczesnymi Jezusa: To nie może
być on, to nie może pochodzić od Boga, to nie mieści się w naszych głowach,
więc to nie może być prawdziwe.

Panie Jezu, naucz
mnie Twojego sposobu myślenia. Bądź cierpliwy względem mnie. Przymnóż mi wiary,
iż dla Ciebie nie ma rzeczy niemożliwych, że to właśnie Ty, tu i teraz,
przychodzisz do mnie i objawiasz mi Dobrą Nowinę o życiu wiecznym. Amen.

Ks. Henryk K. MS