HOMILIA

"Jaką miarą mierzyć
człowieka?" To pytanie Jana Pawła II wydaje się banalne dla współczesnego
świata, który mówi i pisze o człowieku sukcesu, który ocenia jego wartość
według pozycji społecznej, sytuacji materialnej, statusu intelektualnego. Z drugiej
strony ten sam świat, dostrzegając deficyt postaw empatii, troski o drugiego,
zainteresowania jego sprawami, tęskni za ludźmi o wrażliwym i kochającym sercu,
gdyż wyczuwa, że "człowieka należy mierzyć miarą serca" (Jan Paweł
II).

Nie jest przypadkiem zestawienie wczorajszej Uroczystości Najświętszego Serca
Jezusowego i dzisiejszego wspomnienia Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi
Panny. Jest to "metoda" pragnąca ukazać najpierw Jezusa, a potem
Maryję, stworzenie które najlepiej ze wszystkich przeżyło i wypełniło
Ewangelię, stając się uczennicą swojego Syna.

Serce Maryi jest Niepokalane, bo pełne jest Tego, który cały był w sprawach
Ojca. Szukając Jezusa, szukała spraw Ojca. "Ja jestem w Ojcu , a Ojciec
jest we Mnie" (J 14, 9). Ona doskonale znała rytm Jezusowego Serca, choć
pozostawała w procesie poznawania woli Ojca, który podarował Jej serce Syna.
Serce Maryi bije dla Jezusa. Dziś w kontekście Słowa o znalezieniu Jezusa w
świątyni, stawiamy sobie pytanie o nasze miejsce w Sercu Maryi. Jest piękny
zwyczaj w naszym polskim Kościele, że małżonkowie, którzy poślubiają swoje
serca, po zawarciu sakramentu małżeństwa w obecności Chrystusa, idą po
zakończonej Eucharystii, przed obraz lub figurę Maryi, powierzyć siebie Maryi.
Tak samo jest w wielu zgromadzeniach zakonnych w dniu ślubów wieczystych. Jedna
z sióstr składających profesję wieczystą nie miała na swoich "weselnych
godach" rodziców. Bardzo krótko doświadczyła w swoim życiu obecności
swojej mamy. Właśnie we wspomnienie Niepokalanego Serca Maryi, wybrała się w
drogę, by dotrzeć na grób mamy i opowiedzieć jej, że juz na wieki Jezus
wprowadził ją w sprawy Ojca i że otrzymała na zawsze Matkę – Maryję.

Serce "laboratorium wiary"
Po narodzeniu Jezusa, po wizycie Mędrców "Maryja zachowywała wszystkie te
sprawy i rozważała je w swoim sercu" (Łk 2, 19). Robi tak samo gdy
odnajduje Jezusa w świątyni. W sercu Matki Bożej przechowywane były wszystkie
cudowne zdarzenia, które Bóg czynił swojemu ludowi. Bóg objawia się w sercach
ludzi. Jan Paweł II zapraszał młodych aby ze swojego życia codziennego czynili
"laboratorium wiary" w postawie wewnętrznego poszukiwania, ciszy,
modlitwy i odczytywania wydarzeń w świetle Ducha Świętego. W tych wydarzeniach
można odkryć obecność Boga. On jest tym, który pomaga wzrastać w łasce, zrozumieć
Jego drogi. Potrzeba więc, odczarować magiczne słowa: medytacja, kontemplacja i
naśladować Maryję, która "zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w
swoim sercu".

ks. Zbigniew P. MS