HOMILIA

Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.

Maryja,
chociaż nie jest centralną postacią w chrześcijaństwie, to jednak stoi w jego
centrum. Odnajdujemy Ją w samym sercu tajemnicy Wcielenia, k również w świętej godzinie
Jezusowego konania na krzyżu. Dlatego trzy razy dziennie Kościół przypomina nam
wydarzenie Zwiastowania, o którym dziś słyszeliśmy i przez głos dzwonów wzywa nas do modlitwy i do
przyjęcia postawy wiary Maryi. W Historii Zbawienia Zwiastowanie jest bardzo
ważnym momentem, który przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu, od którego
rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości. Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi,
niewiasty z Nazaretu, by Zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się obietnice
proroków, a Jej Syn, którego pocznie w cudowny i dziewiczy sposób za sprawą
Ducha Świętego, będzie Synem samego Boga. Od początku chrześcijaństwa w tym
wydarzeniu wierni dostrzegali cudowną
interwencję Boga nie tylko w życie Maryi ale i każdego z nas.

Wiara Maryi.

Życie Maryi
stanowi wyjątkową katechezę o zawierzeniu. Uczy, jak wierzyć Bogu i jak Mu
zaufać. Maryja podjęła drogę niezwykle trudną. Biblia ukazuje nam tę drogę w
sposób bardzo zwięzły, ale i wymowny. Powiedziała FIAT – TAK na Boże wezwanie i
zaproszenie. Zaufała i zawierzyła Bogu. I Pan dokonał w Jej życiu wielkich
rzeczy. Maryja wobec tak wielkiego i niezrozumiałego wydarzenia, jakim jest macierzyństwo,
nie domaga się znaków, przypomina tylko, że jest dziewicą i pyta jak się to stanie,
skoro nie zna męża. Bóg wobec tak
wielkiej tajemnicy wiary, z którą przyszedł
do Maryi, sam umocnią Ją cudownym znakiem
macierzyństwa podeszłej już w wieku i niepłodnej Elżbiety, krewnej Maryi.
Maryja stała się Matką Boga, ponieważ uwierzyła. Uwierzyła, że Bóg może dokonać
w Jej życiu cudu poczęcia Syna. Uwierzyła, że Bóg może w Niej i przez Nią
cudownie działać. Uwierzyła, że dla Niego nie ma nic niemożliwego
(por. Łk 1, 37). W Zwiastowaniu
słowo fiat oznacza całkowitą zgodę
na wolę Bożą. Wiara Maryi od
Zwiastowania aż po Ukrzyżowanie Jezusa jest ciągłym wzrastaniem i osiąga szczyty
heroizmu. Wszystko, co miała, kim była, całe swoje życie, nadzieje i plany
związane z przyszłością ulokowała w obietnicy otrzymanej od Posłańca Boga w
Nazarecie: Oto poczniesz i porodzisz Syna
któremu nadasz imię Jezus (Łk 1, 31). Bezkompromisowa i absolutna wierność
Maryi Bogu przekształca się w akt całkowitego zawierzenia, nieustannie
ponawiany, szczególnie w trudnych i niezrozumiałych sytuacjach w Jej życiu.

Błogosławiona między niewiastami.

Przez wieki
nadano Maryi wiele pięknych imion: Matka, Orędowniczka u Boga, Pośredniczka,
Pocieszycielka,… Pośród nich jest
imię, które nadała jej krewna Elżbieta: Błogosławiona, która uwierzyła. Maryja jest człowiekiem zawierzenia.
Jest wzorem i mistrzynią na drodze naszego zawierzenia Bogu. Maryja jest wzorem DROGI życia każdego
chrześcijanina i Mistrzynią życia duchowego na tej drodze. Dlatego z całym Kościołem
trzykrotnie przypominamy sobie wiarę Maryi, która winna być również naszą
postawą. Wielokrotnie powtarzamy w ciągu dnia, by Matka Jezusa i nasza Matka
była z nami w każdej chwili: teraz i w
godzinę śmierci naszej. Amen.

ks. Kazimierz
W. MS