HOMILIA

Adwent.

Okresem Adwentu rozpoczyna
się
w Kościele nowy rok liturgiczny. Adwent oznacza przyjście lub przychodzenie.
Biblia określa Boga jako Tego, który był,
który jest i który przychodzi (Ap 1,4.8). W tym stwierdzeniu odczytujemy
całą naturę Kościoła, który żyje z przychodzącego
do nas Boga. On jest centrum i jest celem naszego oczekiwania. Do Niego należy
czas całej ludzkości i historia każdego człowieka. Sam nazywa się Alfą i Omegą,
a więc Początkiem i Końcem. (Ap 22,13)

Oto nadchodzą
dni, kiedy wypełnię
pomyślną
zapowiedź (Iz 33,14)

Oczekiwanie na tego,
który ma przyjść (Mt 11,3) wypełniało cały Stary Testament. Księga ta naznaczona
jest tęsknotą
za Bogiem, objawi swoją miłość wobec ludzi obarczonych grzechom, cierpieniem i
kruchością życia i nas zbawi. Idea mesjańska jest jakby kręgosłupem całej
Biblii. Ludzie zawsze oczekiwali na sprawiedliwość, miłość i wyzwolenie od wszelkiego
zła. Te wszystkie oczekiwania zbolałej ludzkości spełniły się w Chrystusie.
Każdy z nas jest cząstką tych oczekiwań, które wyraża Jeremiasz w imieniu Judy
i Jerozolimy. Przyjdzie zbawienie i każdy
będzie żył bezpiecznie w sprawiedliwości Bożej, która w Piśmie Świętym jest
synonimem Bożej miłości.

Mój
Adwent.

Życie każdego z nas jest Adwentem, a więc
oczekiwaniem na spotkanie z Panem, które w pełni nastąpi po śmierci. Bóg jest
jednak Bogiem żywych, nie umarłych (Łk
20, 38) i spotyka się z nami tutaj i teraz, nawiedza lud swój w tym życiu, poprzez
wydarzenia, znaki, które nam towarzyszą. Tak wiele jest tych znaków w Piśmie
świętym i w dzisiejszej Ewangelii. Człowiek wierzący potrafi odpowiednio je odczytać
oraz dostrzec w nich obecność Boga. Jeśli nie nauczymy się dostrzegać
przychodzącego Pana w naszej codzienności, nie dostrzeżemy Go też w czasie Bożego
Narodzenia i nie przyjmiemy w pełni Jego Zbawienia. A wszystkie znaki jakie
Jezus przyniósł, a więc pokorną miłość w żłóbku, prostotę życia w ubogiej
rodzinie w Nazarecie, krzyż porażki, która stała się największym zwycięstwem
będą dla nas puste i oderwane od życia. Bóg przychodzi zawsze bardzo
delikatnie, by nie naruszyć wolności, pragnie bowiem, by zaowocowała ona miłością,
jak choćby w życiu Zacheusza, którego nawiedził Zbawiciel w jego domu tak
niespodziewanie. Na niezwykłe poruszenie serca Zacheusza i jego nawrócenie, Jezus
wypowiada krótką ale cudowną katechezę: dziś
zbawienie stało się udziałem tego domu (Łk 19,10). Jezus przychodzi do ciebie ze swoją łaską dziś.

Na
przyjście Chrystusa Króla, pójdźmy wszyscy z pokłonem.

Adwent jest okresem krótkim. Podobnie krótkim jawi
się życie doczesne. Już wkrótce w naszych świątyniach rozlegnie się modlitwa
Nowenny przed Bożym Narodzeniem, która
niesie przesłanie radości i tęsknoty za życiem prawdziwym, do którego zmierzamy
drogą wiary.

Raduj
się Córko Syjonu i ciesz się wielce Córko Jeruzalem , oto Pan Twój
przyjdzie i w dniu tym Światłość wielka
będzieOto przyjdzie Bóg i Człowiek, z domu Dawida zasiądzie na tronie i
ujrzycie Go i rozraduje się serce wasze.

Ks. Kazimierz W.MS