HOMILIA
XXX
Tydzień Zwykły, Środa
31
Październik 2012
Ucisk
ciasnych drzwiCo
oznaczają te ciasne drzwi? – Wolę Bożą, mądrość krzyża,
światło Ewangelii, posłuszeństwo Przykazaniom, posłuszeństwo
Kościołowi. Ciasne drzwi: jeżeli zależy mi na wejściu do
Królestwa to wezwany jestem do zostawienia przed ciasnymi drzwiami
wszystkiego co uniemożliwia mi przejście przez nie. Trzeba, abym
zostawiał to co zbędne, by przejść przez ciasne drzwi wiary.
Chodzi o mnie samego, a nie o to co posiadam: ambicje, przekonania,
mentalność, własną sprawiedliwości, mój obraz Boga i
wyobrażenia o Nim, pomysły na moje życie, moją pretensjonalność,
poczucie bycia lepszym od innych Te ciasne drzwi działają
inaczej niż skanowanie ciała pasażera na bramkach na
lotnisku: tu nie chodzi tylko o stwierdzenie, czy usiłuję przemycić
coś zakazanego przez prawo, ale chodzi o decyzję życia wiarą,
życia z wiary. Dlatego Pan Jezus wskazuje na tych, którzy już
są na uczcie Królestwa i oczekują na nas. To są Abraham, Izaak,
Jakub, prorocy, Apostołowie, święci, którzy uwierzyli Bogu i
pozwolili się Jemu prowadzić w życiu drogą wiary. Nie ma
trzeciego wyjścia: albo zostaję z moimi rzeczami i racjami
przed bramą i na nic przydadzą się w moim mniemaniu zasługi
jak picie, jadanie z Panem, przebywanie w miejscach gdzie On nauczał,
gdzie chodził, na nic to wszystko! Albo wchodzę w życie z wiary,
wchodząc w ucisk wąskiej bramy wiary, by dojść do prawdziwego
Życia, albo pozostaję na zewnątrz płacząc i zgrzytając zębami
na Boga, na Kościół, na życie, na innych.
Apostoł
Paweł w liście napomina Efezjan, a także nas, do życia łaską
Chrztu świętego. Rady dotyczące życia rodzinnego, to nie jest
zwykłe moralizowanie. Od pewnego momentu życia Efezjan, relacje
między rodzicami i dziećmi, między panami a niewolnikami uległy
zasadniczej zmianie. Zaistniał fakt, który te relacje ustawił w
nowej rzeczywistości. Tym wydarzeniem był chrzest. Wyrażenie w
Panu oznacza, że ci, którzy zostali ochrzczeni, weszli w sferę
życia z Chrystusem. Ich życie i każde działanie, przez Chrystusa,
nabrało znaczenia, nowej jakości, za którą stoi działanie Boga.
Przez Chrystusa przynależą do Boga i najważniejszą rzeczą od tej
chwili stało się pełnienie woli Bożej: z ochotą, z pełni
serca, rezygnując i unikając w relacjach z bliźnimi pobudzania ich
do gniewu, stosowania gróźb, natomiast stosując karcenie i
napominanie ze względu na Pana i w bojaźni Pańskiej, bez
zaspokajania własnego gniewu czy odwetu na bliźnich.
Modlitwa:
Panie, Boże, Ty jesteś wierny we wszystkich Twych słowach. Niech
Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła i niech Cię błogosławi
nasze życie. Niech życie nasze mówi o chwale Twojego królestwa i
niech głosi Twoją potęgę. Panie, podtrzymuj nas, którzy upadamy
i podnoś nas w naszym przygnębieniu. Ty, Panie i Boże, jesteś
wierny we wszystkich Twych słowach. Amenks.
Antoni S., MS