HOMILIA

Czwartek, XXVI tydzień zwykłyMisja uczniówLiczba uczniów, którzy zostali
wysłani by Ewangelizować świat nie jest przypadkowa. W Starym
Testamencie wymienione są 72 narody, które zamieszkiwały cały
świat. W ten sposób Jezus pokazuje, że Jego orędzie skierowane
jest do wszystkich mieszkańców ziemi.

Nie przypadkowo również uczniowie są
wysyłani po dwóch. Św. Grzegorz Wielki zauważa, że Pan dla
przepowiadania wysyła uczniów po dwóch, bo daje nam tym milcząco
znak, że kto nie żywi miłości względem drugiego, ten w żadnym
razie nie powinien podejmować się urzędu głoszenia słowa. Jezus więc dzieli się swoją miłością z całym światem. Orędzie
jest zawsze to samo przybliżyło się do was królestwo Boże.
Uczniowie, którzy noszą w sobie miłość Chrystusa idą by zanieść
tę miłość światu.
Ale nie dla wszystkich miłość ta
oznacza to samo. Dla człowieka, który przyjmuje ją z wiarą miłość
oznacza pokój, uzdrowienie i radość. Dla tych, którzy nie
przyjmują miłości Boga bliskość królestwa Bożego oznacza los
trudniejszy od tego, który spotka grzesznych mieszkańców Sodomy. W
ten sposób okazuje się, że stosunek do miłości Boga jest tym, co
decyduje o naszym ocaleniu lub zgubie.Przyjęcie miłości Boga
wydaje się więc oczywistym wyborem, jednak nasze wnętrza są
bardzo poplątane. Bardzo dobrze pokazuje to historia Hioba z
pierwszego czytania. Ten sprawiedliwy i pobożny człowiek przeżywa
wkroczenie Boga w jego historię jako coś, co kompletnie zrujnowało
jego projekt spokojnego i beztroskiego życia. Z drugiej jednak
strony Hiob nie traci wiary, że w tej katastrofie życiowej zbliża
się do niego wybawca, który będzie miał ostatnie słowo i
tęskni do tego momentu, którym cała historia osiągnie swój
ostateczny cel jedność z kochającym Bogiem. Pokój, który
przynoszą ze sobą apostołowie Chrystusa jest bowiem pokojem między
owcą i wilkiem, między lwem i jagnięciem. Jest to pokój, który
rodzi się z miłości do nieprzyjaciół. xMCMS