HOMILIA

XXVI Niedziela zwykła, rok BKto zna swój grzech jest większyZazdrośćPewien midrasz żydowski opowiada o Mojżeszu, który nie może pogodzić się z tym, że umrze i nie wejdzie do ziemi obiecanej.Bóg powiedział: Każde pokolenie ma swoich przedstawicieli, swoich przywódców. Do dnia dzisiejszego był czas twego przywództwa. Obecnie nadszedł czas, żeby twój uczeń objął przywództwo.Odparł wtedy Mojżesz: Panie świata, skoro mam z powodu Jozuego zejść z tego świata, to wolę pójść do niego, żeby zostać jego uczniem. Jeśli tak wolisz, to idź.Na honorowym miejscu zasiadł Jozue. Po jego prawicy Mojżesz, po lewicy synowie Arona. I Jozue uczył Mojżesza. Mojżesz pozbawiony został skarbnicy mądrości, która przeszła na Jozuego.Po wykładzie wyszli z namiotu. Mojżesz szedł po lewej stronie Jozuego. Dotarli do Namiotu Świątynnego. Kiedy weszli do środka, rozdzielił ich obłok. A kiedy obłok zniknął, Mojżesz zapytał: Jozue, o czym Bóg z tobą rozmawiał? Czy kiedy Bóg z tobą rozmawiał odpowiedział Jozue powiedziałeś mi, o czym była mowa?Mojżesz, słysząc to, zawołał: Lepiej sto razy umierać niż jeden raz zazdrościć! Władco świata, dotychczas błagałem Cię o życie, ale teraz gotów jestem oddać Ci duszę.Zazdrość wkrada się niepostrzeżenie w nasze życie. Zazwyczaj przykryta jest dobrymi intencjami. Nie chodzi o uczucie, które może się pojawić, ale o sytuację kiedy zaczynasz brata traktować jak nieprzyjaciela.Grzech dotyczy każdegoDzisiejsza
Ewangelia pokazuje, gorliwego apostoła, który nie oparł się
pokusie zazdrości. Również pierwsze czytanie mówi o zazdrości.
Tym razem dotyczy ona Jozuego następcy Mojżesza. Razem z
przytoczonym na początku opowiadaniem o Mojżeszu, teksty te
pozwalają nam odkryć, że grzech zazdrości nie jest zarezerwowany
dla zatwardziałych grzeszników, ale dotyka także ludzi będących
blisko Boga. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że jeśli
czytamy codziennie Słowo Boże i chodzimy do Kościoła to nie
wypada, żebyśmy grzeszyli. Jest prawdą, że jesteśmy powołani do
prawdziwej miłości, ale prawdą jest również, że grzech
nieustannie towarzyszy nam w życiu.

Prawda, która uzdrawiaJeśli
twoja ręka, noga, czy twoje oko są powodem grzechu służą by
niszczyć brata to nie ma co udawać świętoszka. Najgorsza
rzeczą jest upierać się przy tym, że grzech mnie nie dotyczy: z
jednej strony człowiek nie pozwala ogarnąć się miłosierdziu
Bożemu, a z drugiej wszelkie udawanie i fałsz powodują
śmiertelne zmęczenie. Tymczasem Bóg stawia nas w takich, po
ludzku upokarzających sytuacjach, byśmy znając prawdę o sobie
przyjęli z radością przebaczenie i zbawienie, które dla nas
przygotował.Św.
Izaak Syryjczyk powiedział, że: Kto
zna swój grzech, jest większy od tego, kto wskrzesza umarłego. Kto
idzie za Chrystusem w tajemnicy i z wielkim żalem za grzechy, jest
większy od tego, kto cieszy się większą sławą w Kościele.
Niech te słowa będą dla nas nadzieją i siłą do nawracania się
każdego dnia.ks. Paweł R. MS