Wschodzące Słońce

Sobota, IV Tydzień Adwentu, Rok A, I

Zachariasz, ojciec Jana, został napełniony Duchem Świętym i zaczął prorokować, mówiąc:
«Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
bo lud swój nawiedził i wyzwolił,
i wzbudził dla nas moc zbawczą
w domu swego sługi, Dawida:
Jak zapowiedział od dawna
przez usta swych świętych proroków,
że nas wybawi od naszych nieprzyjaciół
i z ręki wszystkich, którzy nas nienawidzą;
Że naszym ojcom okaże miłosierdzie
i wspomni na swe święte przymierze –
na przysięgę, którą złożył
ojcu naszemu, Abrahamowi.
Da nam, że z mocy nieprzyjaciół wyrwani,
służyć Mu będziemy bez trwogi,
w pobożności i sprawiedliwości przed Nim
po wszystkie dni nasze.
A ty, dziecię, zwać się będziesz
prorokiem Najwyższego,
gdyż pójdziesz przed Panem przygotować Mu drogi;
Jego ludowi dasz poznać zbawienie
przez odpuszczenie grzechów,
dzięki serdecznej litości naszego Boga,
z jaką nas nawiedzi z wysoka Wschodzące Słońce,
by oświecić tych,
co w mroku i cieniu śmierci mieszkają,
aby nasze kroki skierować na drogę pokoju».

(Łk 1, 67-79)

W dzień poprzedzający noc Bożego Naradzenia czytamy słowa, które Zachariasz wypowiada pod natchnieniem Ducha Świętego.

Jest to proroctwo, które zapowiada zbawienie, którego dokona Syn Boży – Wschodzące Słońce, które nas nawiedzi. Zapowiada narodziny Chrystusa, który przychodzi jako Światłość świata, by dać światło życia w tych miejscach naszego życia, gdzie widzimy tylko ciemność. Byśmy mogli doświadczyć, że Jego przyjście sprawia, że rzeczy stają się wyraźniejsze, lepiej dostrzegalne, mocniej odczuwalne – zwłaszcza rzeczy naprawdę ważne.

Dzięki światłu Chrystusa możemy się kierować Jego drogami, na których pokój nieba rozprasza nienawiść i przemoc, jednocześnie umacniając serdeczność i łagodność.

Przyjście Boga-Człowieka dzisiejszej nocy ma moc przemienić serce każdego i każdej z nas, ma moc odnowić nasze życie i ożywić w nas nadzieję.

——————————-

ks. Maciej Wilczek MS – duszpasterz w Rzeszowie

——————————-